Strona Główna Pielęgnacja Difenbachia – pielęgnacja, choroby, rozmnażanie

Difenbachia – pielęgnacja, choroby, rozmnażanie

autor Ogarnij Ogród

Diffenbachia w skrócie

  • Charakterystyka – liście o kształtach od sercowatych do lancetowatych z charakterystycznym, jasnym rysunkiem. Od dołu zasychają i odpadają tworząc pień, na górze tworzą koronę. Roślina trująca.
  • Uprawa – wymaga gleby o odczynie kwaśnym, dość przestronnej doniczki. Gdy liście żółkną powinna zostać odmłodzona, wystarczy pościnać pędy ok. 10 cm nad powierzchnią doniczki, roślina wypuści nowe.
  • Pielęgnacja – stanowisko słoneczne ze światłem rozproszonym lub półcień, nie może stać w przeciągu, wystarcza jej temperatura pokojowa. Wiosną i latem bardziej obfite podlewanie i zraszanie. Zimą podlać raz w tygodniu. Zasilanie w okresie wegetacji raz w tygodniu nawozem do roślin zielonych.
  • Rozmnażanie – wystarczy ściąć wierzchołek z co najmniej jednym oczkiem i umieścić w pojemniku z wodą lub w mieszance torfu z piaskiem, gdy wypuści korzenie, sadzimy w doniczce.

Difenbachia lub Diffenbachia (Dieffenbachia Schott) jest rośliną z rodziny obrazkowatych do której należy 57, pochodzących z tropikalnej Ameryki, gatunków. Jest jedną z najbardziej dekoracyjnych roślin doniczkowych, a zawdzięcza to niezwykłym zdobieniom na liściach. Rośliny, w zależności od odmiany różnią się między sobą wielkością i kształtem liści, odmalowanymi na nich wzorami a także wielkością. 

Difenbachia – trująca piękność

Difenbachie mają duże liście, w zależności od odmiany od owalnych i sercowatych do wąskich i lancetowatych. Liście te opatrzone są charakterystycznym, wielobarwnym rysunkiem, u każdego gatunku wzór jest nieco inny. Łodygi rośliny są sztywne i rosną pionowo. Liście u góry tworzą szczytową koronę a od dołu sukcesywnie zasychają i odpadają, tworząc pień. Zdarza się, że starsze egzemplarze zakwitają. Jednak kwiat jest mało dekoracyjny: jest cienki, palikowaty, otoczony zieloną pochwą. Dobrze jest go usunąć, gdyż osłabia roślinę. 

Gdy kupujemy difenbachię, roślina powinna być jak najbardziej kępiasta, liście zdrowe, wybarwione na intensywną zieleń o wyrazistych przebarwieniach.

Dieffenbachia

Dieffenbachia, autor: Joan Simon, commons.wikimedia.org

Difenbachia jest rośliną silnie trującą, dlatego wszelkie przy niej czynności należy wykonywać w rękawiczkach. Sok rośliny zawiera strychninę, która wpływa drażniąco na skórę. Zetknięcie z nią może powodować swędzenie, pieczenie, różne skórne wykwity a w skrajnych przypadkach u osób uczulonych nawet pęcherze. Jeśli sok dostanie się do oczu, ma się wrażenie jakby powieki ulegały skurczom, oczy mocno łzawią i stają się nadwrażliwe na światło. W takiej sytuacji należy natychmiast przepłukać oczy ciepłą wodą.

Jeszcze groźniejsze jest zjedzenie fragmentu rośliny. Pierwszy efekt to paraliż strun głosowych, który może potrwać nawet 10 dni. Dawniej wykorzystywano tę właściwość do uciszania np. niewygodnych świadków. Poza tym sok powoduje mdłości, biegunkę a także zaburzenia rytmu serca a nawet bezpłodność. Gdy sok rośliny dostanie się do ust, trzeba je natychmiast zacząć płukać mlekiem lub wodą. Jeśli nasze samopoczucie się pogarsza, konieczna jest wizyta u lekarza. Jeśli zatem w domu jest małe dziecko, zakup właśnie tej rośliny należy jednak odłożyć na przyszłość. 

Ale ta piękność nie tylko truje. Ma również zdolność oczyszczania powietrza z bardzo wielu toksyn, choćby z toluenu czy ksylenu. 

Pielęgnacja i uprawa difenbachii 

Kluczowym w pielęgnacji difenbachii jest wybranie dla rośliny odpowiedniego miejsca. Doniczka nie może stać ani w pełnym słońcu, gdyż liście zaczną żółknąć, aż do pojawiania się plam oparzeniowych włącznie. Nie można jej także postawić w cieniu, wówczas bowiem jej jasne przebarwienia zaczną zielenień i liście stracą swój urok. Dlatego optymalnym stanowiskiem jest miejsce słoneczne, jasne, ale promienie słońca muszą być rozproszone, np. dzięki firance. Roślina poradzi sobie również postawiona w lekkim półcieniu.

Difenbachia nie jest zbyt wymagająca w kwestii temperatur. Ta, która zazwyczaj panuje w mieszkaniu jest odpowiednia. Należy jednak pamiętać, że difenbachia bardzo źle znosi przeciągi. 

Gdy zaczyna wypuszczać nowe liście, potrzebuje zwiększonej dawki wilgoci w powietrzu, dlatego dobrze jest ją często zraszać lub postawić w głębokim spodku wypełnionym kamyczkami lub keramzytem i oczywiście wodą. Sama doniczka w wodzie stać nie powinna. Liście diffenbachii potrafią żółknąć, gdy wilgotność powietrza spada poniżej 60%.

Dieffenbachia w naturze

Dieffenbachia w naturze, autor: CostaPPPR, commons.wikimedia.org

Wiosną i latem zwiększa się również jej zapotrzebowanie na wilgoć w podłożu. Co 2-3 dni powinno się roślinę podlać. Zimą wystarczy raz w tygodniu. Woda do podlewania i zraszania powinna być odstana (miękka) o temperaturze pokojowej.

Wiosną należy zacząć difenbachię zasilać nawozem dla roślin zielonych, gdy przestaje wypuszczać liście nawożenie można przerwać. Ze względu na wielkość liści koniecznym jest dość częste ich przecieranie, kurz bowiem szybko się na nich osadza. 

Rozmnażanie i przesadzanie difenbachii 

Difenbachia powinna być przesadzana wiosną. Można to robić co roku a można czekać aż zaczynają przerastać korzenie. Nowa doniczka powinna być nieco większa od poprzedniej. Roślina preferuje podłoże o odczynie kwaśnym, dlatego idealne podłoże to mieszanka kwaśnego torfu z dobrze przesianym kompostem lub gotową kompostową ziemią. W dnie doniczki powinien być otwór a na jej spodzie należy ułożyć warstwę drenażową z kamyczków lub keramzytu. 

Difenbachia z latami traci od dołu coraz więcej liści obnażając nagi pień przez co traci na atrakcyjności. Coraz więcej liści też żółknie. Dlatego dobrze jest ją odmłodzić a jednocześnie rozmnożyć. Wystarczy ściąć łodygę na około 10 cm nad powierzchnią. Ten odcięty fragment powinien mieć przynajmniej jedno oczko. Pozostawiona w doniczce część wypuści nowe pędy a ta odcięta posłuży jako nowa sadzonka. Wystarczy umieścić ją w naczyniu z wodą lub w mieszance torfu z piaskiem. Gdy po jakimś czasie sadzonka wypuści korzenie, możemy zasadzić ją w doniczce. 

Odmiany diffenbachii

Difenbachię spotkamy w wielu odmianach oraz hybrydach, jednak w Polsce najpopularniejsze jest kilka z nich. Przoduje odmiana 'Camilla’, którą dokładniej opisujemy poniżej, ale poza nią możemy trafić również inne odmiany:

  • ’Camilla’ – kremowobiałe liście z ciemnozielonym, szerokim i nieregularnym obrzeżem
  • ’Tropic Snow’ – ciemnozielone liście z kremowobiałymi plamkami
  • ’White Amazon’ – jasnozielone liście z ciemnozielonymi plamkami i cienkim, ciemnozielonym obrzeżem
  • ’White Etna’ – liście ze wzorem kremowobiałym oraz ciemnozielonym, unikatowe i wyróżniające się
  • ’Lemon Tropic’ – liście jasnozielone z ciemnozielonymi, podłużnymi plamkami
  • ’Green Magic’ – ciemnozielone liście z jasnozielonym nerwem głównym

Diffenbachia 'Camilla’ – najpopularniejsza odmiana

Najpopularniejszą odmianą diffenbachii jest odmiana 'Camilla’. Odmiana ta tworzy bujne, zwarte kępy, które dorastają do 60-90 cm wysokości oraz 50-60 cm szerokości. Na ich końcach osadzone są lancetowate, ostro zakończone liście, które osiągają sporą wielkość i stanowią podstawową ozdobę rośliny. Obrzeże liści jest ciemnozielone, szerokie i nieregularne, natomiast centrum blaszki liściowej kontrastujące i kremowe.

Diffenbachia 'Camilla'

Diffenbachia Camilla, autor: Nadiye Odabaşı, pexels.com

Choroby difenbachii 

Roślina może chorować z kilku powodów:

  • w wyniku przelewania zaczynają gnić korzenie a to objawia się żółknięciem liści
  • jeśli jasne powierzchnie liści zaczynają zielenieć, należy roślinę postawić w jaśniejsze miejsce
  • gdy przy nasadach liści i na ogonkach zaczynają pojawiać się narośla, oznacza to, że roślinę dotknęła korkowatość. Należy wówczas ograniczyć podlewanie a roślinę przestawić w bardziej doświetlone miejsce
  • difenbachia jest podatna na różne infekcje grzybowe, wśród nich fytoftorozę (wywołana przez gatunki grzybopodobnych lęgniowców), rizoktoniozę (grzybowa choroba roślin), zgniliznę podstawy pędu (choroba grzybowa roślin ozdobnych) czy też szarą pleśń (grzybowy, pleśniowy nalot)
  • rośliny chorują również po ataku przędziorków – na liściach pojawiają się mozaikowate przebarwienia 
  • ataki miseczników, wełnowców i mszyc to również duże zagrożenie dla rośliny, wysysając z niej soki bardzo ją osłabiają – na te szkodniki trzeba szczególnie uważać

Difenbachia – najczęściej zadawane pytania

Czy difenbachia jest trująca?

Decydując się na difenbachię trzeba mieć świadomość, że jest to roślina, której soki są silnie trujące. Dlatego gdy ją przesadzamy, rozmnażamy czy myjemy jej liście konieczne jest założenie rękawiczek.

Czy difenbachia jest trująca dla kota?

Tak, difenbachia jest silnie trująca dla kota.

Czy difenbachia jest trująca dla psa?

Tak, difenbachia jest rośliną silnie trującą dla psa.

Dlaczego liście difenbachii żółkną?

Najczęstszym powodem żółknięcia liści difenbachii jest zbyt duża wilgotność podłoża. Korzenie rośliny są bardzo wrażliwe na przelanie i szybko gniją. Konieczne jest przesadzenie do doniczki z porządnym drenażem i umiarkowane podlewanie.

Fot. główna: Mokkie, commons.wikimedia.org

Przeczytaj także

Dodaj komentarz