Aster chińskiCallistephus chinensis |
|
---|---|
Wysokość | od 15 do 70 cm |
Kwitnienie | IX, VII, VIII, X |
Stanowisko | półcień, słoneczne |
Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
Ozdobność | kwiaty |
Pokrój | wzniesiony |
Kategorie |
Callistephus chinensis, autor: manfredrichter, Pixabay
Aster chiński (Callistephus chinensis), inaczej gwiazdosz jest rośliną jednoroczną należącą do rodziny astrowatych. Botaniczna nazwa to gwiazdosz, ale potocznie i w literaturze powszechnie przyjęła się nazwa aster. W Polsce uprawianych jest bardzie wiele jego odmian ze względu na różnorodność barw i budowy kwiatów, które pięknie prezentują się zarówno w ogrodzie jak i kwiat cięty.
Aster dostępny jest w trzech formach: wysokiej (65-70 cm), średniowysokiej (35-65 cm) oraz karłowatej (15-35 cm). Rośliny mają wzniesiony pokrój, owalne lub lancetowate liście (w zależności od odmiany) i lekko owłosione pędy. Kwiaty są dość duże, w zależności od odmiany bardziej lub mniej pełne o językowatym kształcie i zebrane w koszyczki. Dostępne są w całej palecie barw: białe, żółte, kremowe, pomarańczowe, różowe, lila, fioletowe, łososiowe oraz czerwone. Kwitną od lipca do października.
Uprawa astra chińskiego
Aster chiński nie ma dużych wymagań uprawowych. Pięknie rośnie na stanowiskach słonecznych, ale radzi sobie dobrze i w półcieniu. Dobrze jest zapewnić mu lekką, przepuszczalną, żyzną glebę i ściółkować kompostem, który utrzymuje optymalną wilgotność, zasilając dodatkowo rośliny. Aster wymaga stale wilgotnego podłoża, źle znosi przesuszenie.
Uprawę zaczyna się w kwietniu, wysiewając nasiona do inspektu. Sadzonki w miejsca docelowe wysadza się od maja do lipca. Nie sadzi się astrów rok po roku w tym samym miejscu. Gatunek jest podatny na fuzariozę (grzyb z rodziny guzełkowatych).