Asteriscus nadmorski (Asteriscus maritimus = Pallenis maritima) | |
| Wysokość | ok. 30-40 cm |
| Kwitnienie | V, VI, VII, VIII |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty, liście |
| Pokrój | kępy |
Asteriscus nadmorski (Asteriscus maritimus = Pallenis maritima) należy do rodziny astrowatych. W swoim naturalnym środowisku jest rośliną zimozieloną, jednak w klimacie dużo łagodniejszym od naszego. W Polsce uprawiany w zasadzie jako roślina jednoroczna, naszych mrozów nie jest w stanie przetrwać. Można asteriscusa przezimować, ale w pomieszczeniu, gdzie temperatura oscylować będzie wokół 10°C i będzie dostęp do światła.
Asteriscus nadmorski dorasta do 20-30 cm wysokości, mocno się rozgałęzia a jego ulistnione pędy w dolnej części drewnieją. Listki są drobne, niespełna dwucentymetrowe o charakterystycznym wyglądzie lekarskiej szpatułki, koloru szarozielonego. Roślina szybko się rozrasta tworząc gęste kępy. Od końca maja do sierpnia na szczytach pędów pojawiają się śliczne intensywnie żółte kwiatuszki w kształcie koszyczków.
Uprawa asteriscusa nadmorskiego
Asteriscus nadmorski lubi rosnąć w słońcu w podłożu dobrze przepuszczalnym. Im bardziej wilgotne podłoże, tym roślina słabiej kwitnie, tym niemniej potrzebuje podłoża stale umiarkowanie wilgotnego. Przekwitnięte kwiatostany należy na bieżąco usuwać, roślina będzie wówczas jeszcze bujniej kwitnąć.
Najczęściej uprawiany w pojemnikach jako jednoroczna roślina balkonowa. Można również uprawiać asteriscusa w gruncie, najlepiej w pełnym słońcu w piaszczystym podłożu. Świetnie sprawdza się rosnąc na skalniakach.
Fot. główna: Ximenex, CC BY-SA 2.1 es, commons.wikimedia.org
