Encyklopedia roślin Byliny Goździk siny

Goździk siny

Dianthus gratianopolitanus

Wysokość od 15 do 30 cm
Kwitnienie V, VI
Stanowisko słoneczne
Wilgotność gleby umiarkowanie sucha
Ozdobność kwiaty, liście
Pokrój zwarty
Kategorie
goździk siny

Dianthus gratianopolitanus, autor: Mai Pham Ngoc, Unsplash

Goździk siny (Dianthus gratianopolitanus) jest byliną, która należy do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Pochodzi z Europy zachodniej i środkowej. W Polsce rzadko spotykany w stanie naturalnym. Występuje najczęściej w południowo-zachodniej jej części.

Goździk siny jest rośliną lekko płożącą o pokroju zadarniającym. Może osiągać góra 30 cm wysokości. Liście barwy sinej są długie i wąskie, pokryte woskiem. Kwiaty są dość duże jak na tak niepozorną roślinę i osiągają ok. 3 cm średnicy. Są barwy różowej lub białej, kwitną od maja do czerwca i mają intensywny, bardzo przyjemny zapach.

Goździk siny – uprawa

Goździk siny najbardziej intensywnie kwitnie, gdy rośnie na stanowisku mocno nasłonecznionym. Wówczas również jego liście najpiękniej się wybarwiają. Preferuje podłoże próchnicze i lekkie, o odczynie zbliżonym do obojętnego i umiarkowanie suche. Na ziemiach wilgotnych i ciężkich dochodzi do gnicia jego korzeni. Jest rośliną mrozoodporną.

Nie lubi towarzystwa chwastów. Należy go zasilić nawozem organicznym lub mineralnym ze zwiększoną dawką fosforu i azotu przynajmniej raz w roku, wiosną. Młode rośliny należy w czasie suszy podlewać, starsze są na nią odporne.

Goździki rozmnaża się poprzez wysiew nasion (V-VI) lub przez podział. Na 1 m2 powinno się ich sadzić 10-12 sztuk.

Skip to content