Hiacynt, autor: Dinkum, commons.wikimedia.org

Hiacynt (Hyacinthus) to kwitnąca roślina cebulowa należąca do rodziny szparagowatych. Pochodzi z obszarów Turcji i Palestyny. Jego nazwa pochodzi od postaci mitycznej, Hyacinthusa, ulubieńca Apolla (bóg słońca), który w trakcie zawodów w rzucie dyskiem doznał śmiertelnych obrażeń. To z jego krwi wyrosły te pięknie pachnące kwiaty, nazwane jego imieniem. 

Cebule hiacyntów mogą mieć różną barwę, są białe, czerwone, brązowe a także fioletowe. Liście są równowąskie i niezbyt długie. Kwiatuszki są dzwonkowate, zebrane w grona na grubym pędzie kwiatostanowym i mogą być koloru białego, żółtego, pomarańczowego, różowego, czerwonego, łososiowego, niebieskiego oraz fioletowego. Posadzone w gruncie kwitną w kwietniu i maju przez około 2 tygodnie.

Uprawa hiacyntów

Hiacynty mają niewielkie wymagania glebowe, źle znoszą jedynie podłoże kwaśne i nazbyt wilgotne. Najlepiej rosną w glebie żyznej, o obojętnym odczynie, w miejscu zacisznym, nasłonecznionym lub półcienistym.  

W uprawie ogrodowej cebule sadzi się na głębokości kilkunastu centymetrów w miesiącu wrześniu, w czerwcu po sezonie należy je wykopać, osuszyć i przechować w chłodnym i suchym miejscu do września. 

Hiacynty pędzone z cebul

Hiacynty mogą również zdobić domy już w styczniu lub lutym. Cebule sadzi się do doniczek z lekkim, piaszczystym podłożem we wrześniu lub październiku, przykrywa centymetrową