Encyklopedia roślin Drzewa Jarząb szwedzki

Jarząb szwedzki

Sorbus intermedia

Wysokość do 18 m
Kwitnienie V, VI
Stanowisko słoneczne
Wilgotność gleby umiarkowanie wilgotna
Ozdobność kwiaty, owoce
Pokrój krzaczasty, wzniesiony
Kategorie
Jarząb szwedzki

Sorbus intermedia, autor: Rosenzweig, commons.wikimedia.org

Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) to drzewo pochodzące z północy Europy, należące do rodziny różowatych. W Polsce spotykany czasami wśród zieleni miejskiej albo w ogrodach oraz w stanie naturalnym na Pomorzu Zachodnim. 

To mieszaniec kilku jarzębów: mącznego, pospolitego i brekinii. Wyrasta na wysoki krzew lub średniej wielkości drzewo o gęstej koronie i wzniesionym, lekko krzaczastym pokroju. Osiąga maksymalnie 18 m wysokości, jego system korzeniowy silnie i głęboko się rozrasta. Pędy porastają pojedyncze, ciemnozielone z wierzchu liście, których spód jest szary i filcowaty. Mają eliptyczny kształt. Roślina kwitnie nieprzyjemnie pachnącymi, niewielkimi, kremowobiałymi kwiatuszkami, które tworzą podbaldachy na szczytach pędów. W ich miejscu latem pojawiają się kuliste czerwone lub pomarańczowe owoce. 

Uprawa jarzębu szwedzkiego

Jarząb szwedzki nie ma dużych wymagań glebowych, wystarczy podłoże średnio żyzne i przepuszczalne, ale zasadą jest, że im słabsze jakościowo podłoże, tym będzie wolniej rósł. Dobrze jest wybrać stanowisko nasłonecznione. Jest bardzo łatwy w uprawie, odporny na zanieczyszczenia powietrza i niskie temperatury. Nawożenia wymaga tylko młode drzewko. Zimą powinno się wykonywać cięcia sanitarne. Roślina rozmnaża się z nasion, ale również można ją szczepić i sadzonkować. 

Idealna roślina na drzewo parkowe lub do każdego ogrodu jako doskonałe źródło cienia. Owoce są jadalne i bardzo bogate w witaminę C.

Skip to content