Kalamondin (kalamondyna)

Kalamondyna, autor: apelsinskal, Pixabay

Kalamondin (×Citrofortunella mitis), nazywany inaczej kalamondyną, kalamondynką, kwaśną pomarańczą lub pomarańczą panamską to sztucznie otrzymany mieszaniec kwaśnej mandarynki (Citrus reticulata). Występuje w południowo-wschodniej Azji, gdzie został wyhodowany po raz pierwszy.

W Azji występuje jak okrzew lub niewielkie drzewo i dorasta do 2,5 metra wysokości. W Polsce uprawiany jest wyłącznie w donicach jako roślina ozdobna w domu, na balkonie lub tarasie (w upalne miesiące) i osiąga do 1-1,2 metra wysokości. Rodzi niewielkie cytrusowe owoce o skórce ciemnopomarańczowej. Są one jednak niezbyt smaczne i bardzo kwaśne.

Kalamondyna – uprawa

Kalamondynka to roślina rosnąca stosunkowo wolno. Przez cały rok rodzi białe, pachnące kwiaty, których prawdziwy wysyp może nastąpić latem. Jej stanowisko powinno być słoneczne – idealnie sprawdzi się wystawa południowa lub zachodnia. Podłoże w doniczce musi być próchnicze i przepuszczalne, a jego pH powinno wahać się między 5 a 6,5.

Kalamondin wymaga regularnego podlewania. Musimy zadbać, by podłoże w doniczce było zawsze lekko wilgotne, jednocześnie nie doprowadzając do jego przemoczenia. Na dnie doniczki powinniśmy umieścić drenaż, pozwalający odprowadzać nadmiar wody (np. w postaci keramzytu). Kalamondynkę powinniśmy regularnie nawozić oraz dbać o odpowiednią wielkość doniczki. W pierwszych latach wzrostu wymagać ona będzie regularnego, corocznego przesadzania.

Roślinę powinniśmy również przycinać, skracając pędy mniej więcej o jedną trzecią długości raz do roku. Kalamondynka wchodzi w okres spoczynku w październiku i trwa w nim do kwietnia. Powinniśmy wówczas zapewnić jej miejsce o temperaturze od 10 do 15 stopni Celsjusza.