Kalibrachoa – uprawa i pielęgnacja

Kalibrachoa (Calibrachoa) pochodzi z Ameryki Południowej i należy do rodziny psiankowatych, gdzie rośnie na otwartych łąkach i w zaroślach. W Polsce uprawiana jest w doniczkach jako ozdobna, kwitnąca roślina jednoroczna. Jest blisko spokrewniona z petunią, dlatego bardzo łatwo można te rośliny ze sobą pomylić. Kalibrachoa jest jakby miniaturką petunii, ale jest od niej dużo bardziej wytrzymała.

Kalibrachoa (Calibrachoa) – 'Dark Blue’, autor: Christine Clair pexels.com

Jak wygląda Kalibrachoa

Kalibrachoa to taka minipetunia, ale naukowcy uznali, że to inny rodzaj botaniczny. W zależności od odmiany Kalibrachoa dorasta do 30 cm wysokości i 70 cm długości i ma pokrój kulisty, zwarty lub wypłaszczony. Jej listki są małe i delikatne. Roślina tworzy dwubarwne, zwisające pędy, silnie się rozkrzewiające, co z czasem przynosi spektakularne efekty, gdyż pędy te pokrywają się całym mnóstwem drobnych, dzwonkowatych najczęściej kwiatuszków.  Kwitnie od maja aż do listopada a dostępność kolorów i odcieni jej kwiatów jest imponująca. Można kupić Kalibrachoę o kwiatach białych, żółtych, różowych, pomarańczowych, niebieskich, czerwonych a także dwubarwnych. Kwiatuszki nie są duże, osiągają bowiem jedynie około 3-4 cm średnicy, ale roślina tworzy ich całe mnóstwo.

Uprawa kalibrachoy

By bujnie kwitła i mocno się rozrastała Kalibrachoę powinno się sadzić w dużych pojemnikach z grubą warstwą drenażową (np. keramzyt) i otworami w dnie. A donice czy skrzynki trzymać na słońcu, ostatecznie w miejscu tylko lekko zacienionym. Jednak to mocno nasłonecznione miejsce będzie tym optymalnym, zapewniającym maksymalnie obfite kwitnienie. Stanowisko to powinno być jednocześnie osłonięte od wiatru, bo dość ciężkie pędy łatwo przez wiatr mogą zostać uszkodzone.

Kalibrachoa (Calibrachoa), autor: S.G.S., CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org1

Podłoże powinno być żyzne, lekko kwaśne (pH między 5,8 a 6,2), przepuszczalne i nieustająco lekko wilgotne. Dobrze jest ziemię przed posadzeniem roślin wymieszać z perlitem. A jeszcze lepiej jest zastosować hydrożel, który na zmianę albo będzie wchłaniał nadmiar wody, ale ją dla rośliny uwalniał. A właściciela tej nieziemsko kwitnące rośliny uwolni od konieczności podlewania jej nawet 2 razy dziennie w upalne dni.

Nadmiar wody w doniczce powoduje więdnięcie pędów, natomiast jej niedobór znacząco ogranicza kwitnienie i powoduje żółkniecie i zasychanie liści.

Kalibrachoa – pielęgnacja

Kalibrachoę dużo łatwiej uprawia się niż petunię i jest od niej bardziej wytrzymała. Dzięki temu wciąż zyskuje w Polsce na popularności. Jest piękną ozdobą balkonów i tarasów. By mocno się rozkrzewiała i bujniej kwitła należy ją co 4 tygodnie dość mocno przyciąć. Konieczne jest również systematyczne usuwanie przekwitniętych kwiatostanów i to nie tylko ze względów estetycznych, ale również po to, by się rozkrzewiała.

Roślina, ze względu na bardzo intensywne kwitnienie musi być systematycznie nawożona. Aby nie dochodziło do żółknięcia wierzchołków pędów, stosując nawożenie trzeba wybierać te nawozy, które zakwaszają podłoże i mają w składzie żelazo. O dostarczanie roślinie żelaza trzeba dbać szczególnie, naprawdę wyjątkowo go potrzebuje, inaczej szybko zaczniemy zauważać na liściach objawy chlorozy.

Kalibrachoa (Calibrachoa), autor: A, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Niestety Kalibrachoa jest rośliną wybitnie ciepłolubną i w warunkach naszej zimy nie ma szans na przetrwanie. Nie ma również sensu próbować jej przechowywać, bo do wiosny, przez niedobór światła zmarnieje i nie będzie się w stanie odrodzić. Nie odzyska już urody z roku poprzedniego.

Również rozmnażanie jej na własną rękę nie ma sensu. Co prawda można spróbować wysiać nasiona w lutym lub marcu, ale powinny zostać zebrane w odpowiednim momencie. Do tego nowa roślina najczęściej nie wygląda już tak ja ta macierzysta. Dlatego rozmnażanie Calibrachoi najlepiej jest pozostawić specjalistom i kupić gotowe sadzonki lub już dorodne rośliny.

Kalibrachoa – odmiany

Calibrachoa bardzo zyskuje na popularności, dlatego dostępnych jest już całe mnóstwo jej odmian. A zaczęło się od podobnych do siebie roślin, których całą grupę nazwano mianem ’Million Bells’. Szybko jednak okazało się, że tej niezwykłej urody roślina kwitnąca jest hitem i hodowcy błyskawicznie zaczęli sprowadzać kolejne, bardzo różnorodne zarówno pod względem budowy (pojedyncze lub pełne) i wielkości kwiatów oraz ich barwy (jednokolorowe, wielobarwne) odmiany. Całe rośliny natomiast różnią się między sobą pokrojem i wysokością. Wśród tej mnogości odmian naprawdę trudno jest wybrać, jedne są bowiem piękniejsze od drugich. Chciałoby się mieć je wszystkie :-)

Kalibrachoa (Calibrachoa) 'Hot Pink Spark’, autor: Cephas, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org

Do uprawy w ogrodach i na balkonach polecają się:

• ’Hula Orange’ – kwiaty pojedyncze, kolor zmienia się od jasnopomarańczowego brzegu do brązowego środka
• ’Double Ruby’ – kwiaty pełne, ciemnoczerwone
• ’Aloha Neon Volcano’ – kwiaty pojedyncze, ciemnoróżowe z jasnym obrzeżem każdego płatka
• ’Chameleon Sunshine Berry’ – kwiaty pojedyncze, wielobarwne, łączące w sobie kolor żółty, pomarańczowy i koralowy
• ’Lemon Slice’ – kwiaty pojedyncze, cytrynowożółte, z białym obrzeżem
• ’Pink Bicolor’ – kwiaty pełne, jasnoróżowe brzegi z ciemnoróżowym środkiem
• ’Aloha Double Orange’ – kwiaty pełne, barwa intensywnie pomarańczowa/koralowa
• ’Banana Chocolate’ – kwiaty pojedyncze, o barwie dokładnie takiej jak ich nazwa, bananowe końcówki z czekoladowym środkiem
• ’Can-Can Velvet’ – kwiaty pojedyncze, prawie czarne z żółtym środkiem
• ’Dark Blue’ – kwiaty pojedyncze barwy intensywnie niebieskiej, wpadającej w chabrową

Fot. główna: S.G.S., CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org