Len (Linum) | |
| Wysokość | do 60 cm |
| Kwitnienie | VI, VII |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty |
| Pokrój | kępy, wzniesiony |
Len (Linum) jest rośliną należącą do rodziny lnowatych, zalicza się do niej w sumie około 180 gatunków. Większość można spotkać w naturze rosnące w basenie Morza Śródziemnego, ale również w innych rejonach globu. W zależności od odmiany mogą być roślinami jednorocznymi, bylinami a nawet półkrzewami.
Mają wzniesiony pokrój, który tworzą cienkie pędy, na których porastają wąskie, lancetowate liście. Len kwitnie w czerwcu i lipcu. Kwiatuszki są pięciopłatkowe, zebrane w baldachogrona, koloru błękitnego, rzadko białego, gdy przekwitną bardzo szybko opadają.
Uprawa lnu
Len, w zależności od gatunku preferuje różne środowiska, generalnie jednak lubi miejsca nasłonecznione i ciepłe. Podłoże powinno być co najwyżej umiarkowanie wilgotne, a często wręcz suche. W zależności od odmiany jest rośliną mniej lub bardziej mrozoodporną, dlatego zaleca się jej okrywanie przed zimą. Len często sam się rozsiewa. Rozmnażać można go z nasion, a byliny również poprzez sadzonki pędowe lub podział starszych egzemplarzy.
Rośliny idealne na skalniaki, ale również na kwiatowe rabaty. Ogródki wiejskie czy naturalistyczne to dla nich najbardziej odpowiednie miejsce. Są jedną z roślin tworzących kwietne łąki. Owocostany wykorzystywane są do robienia suchych bukietów.
Nasiona wykorzystywane do wyrobu oleju lub na tzw. siemię lniane. Jest to również roślina włókiennicza.
Fot. główna: Skoch3, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
