Lobelia przylądkowa, autor: André Karwath, źródło: Wikipedia CC BY-SA 2.5

Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), inaczej zwana stoiczką, to pochodząca z Afryki, drobna roślina jednoroczna z rodziny dzwonkowatych (Campanulaceae). Lobelia dorasta do około 20 cm, tworzy złożone z wiotkich łodyg kępy. Już w maju rozpoczyna bardzo obfite kwitnięcie, które trwa nawet do października. Lobelia przylądkowa spotykana jest najczęściej w wersji kwiatów o kolorze niebieskim i fioletowym, ale dostępne są także odmiany w kolorze różowym, czerwonym oraz białym.

Lobelia przylądkowa – uprawa

Lobelia najlepiej czuje się na stanowisku słoneczny, choć poradzi sobie również w delikatnym półcieniu. Gleba pod roślinę powinna być przepuszczalna i próchniczna, średnio żyzna. Dobry opiekun lobelii będzie pamiętał o jej częstym podlewaniu – roślina lubi mieć stale wilgotne podłoże, oraz o jej systematycznym nawożeniu.

Jeśli przytniemy lobelię po przekwitnięciu możemy spodziewać się ponownego kwitnienia, ponieważ cięcie pobudza ją do ponownego rozkwitu. Roślinę rozmnażamy przez nasiona, które wysiewamy do inspektu w lutym oraz marcu, lub wprost do gruntu na przełomie kwietnia i maja.