Mirt zwyczajny Myrtus communis
Wysokość	do 1,5 m (w uprawie), do 5 m (w naturze)
Kwitnienie	IX, V, VI, VII, VIII
Stanowisko	słoneczne
Wilgotność gleby	umiarkowanie wilgotna
Ozdobność	kwiaty, liście
Pokrój	zwarty
Kategorie	Balkon i Taras, Do Pojemników, Egzotyczne, Kwitnące Latem, Kwitnące Wiosną, Liściaste, Ozdobne Kwiaty, Ozdobne Liście, Przyprawy, Stanowisko Słoneczne, Stanowisko Słoneczne, Zioła

Mirt zwyczajny (Myrtus communis) należy do krzewów z rodziny mirtowatych (Myrtaceae), a jego korzenie sięgają rejonów Morza Śródziemnomorskiego. Naturalnie rosnący, może osiągać nawet do 5 metrów wysokości, jednak w uprawie doniczkowej osiąga z reguły do 1-1,5 metra wysokości. Jego zwarty i rozgałęziony pokrój, tworzą sztywne, rudobrązowe pędy, które gęsto pokryte są lancetowatymi, błyszczącymi i skórzastymi liśćmi w odcieniu ciemnej zieleni. Po roztarciu listki mirtu zwyczajnego wydzielają specyficzny, niezwykle intensywny, balsamiczny aromat. Kwitnienie tej niezwykłej rośliny przypada na miesiące od maja do września, przybierając formę białych, pięciopłatkowych kwiatów z licznymi, mocno wyrastającymi pręcikami. Dzięki nim kwiaty wydają się być bardzo puszyste. Z nadejściem jesieni pąki kwiatowe mirtu przekształcają się w jajowate, lekko podłużne niebieskie lub białe jadalne owoce, swoim wyglądem przypominające jagody. 

Uprawa mirtu zwyczajnego

Mirt zwyczajny nie jest roślina mrozoodporną, dlatego w Polsce uprawiany jest wyłącznie w doniczkach. W okresie wegetacyjnym wymaga on ciepła i jasnego stanowiska, niemniej nie może być ono bezpośrednio narażone na promienie słoneczne. Mirt ceni podłoże wilgotne, przepuszczalne i żyzne, najlepiej o lekko kwaśnym pH. Latem można z powodzeniem wynieść go na taras lub do ogrodu. W okresie zimowym, roślina ta najlepiej czuje się w nieco niższych temperaturach, dlatego warto ograniczyć wówczas jej podlewanie i umieścić ją w widnym, ale chłodnym miejscu (ok. 6-10°C). Krzew mirtu nie potrzebuje regularnego przycinania, jednak dla nadania mu kształtu, można go na wiosnę lekko dociąć. Rozmnażanie mirtu najlepiej wychodzi z sadzonek, ale możliwe jest także kiełkowanie jego nasion, jednak wymaga ono sporych pokładów cierpliwości. 

Odmiany

Do najpopularniejszych odmian mirtu zwyczajnego zaliczamy:

• Mirt 'Microphylla’ będący odmianą karłową;
• Mirt 'Leucocarpa’, która to odmiana oferuje białe owoce;
• Mirt 'Variegata’ – odmiana, która urzeka biało-zielonymi liśćmi.