Nefrolepis wyniosły (Nephrolepis exaltata) | |
| Wysokość | 40-100 cm |
| Kwitnienie | – |
| Stanowisko | półcień |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna, stale wilgotna |
| Ozdobność | liście |
| Pokrój | kępy, pokładający się, wzniesiony |
Nefrolepis wyniosły, wysoki (Nephrolepis exaltata) roślina ta nazywana jest najczęściej po prostu – paprotka, choć jest jednym z wielu gatunków paproci. W naturze spotkać ją można w Ameryce Południowej, Północnej i Środkowej. Jest to jedna najbardziej popularnych roślin uprawianych w naszych domach i najpopularniejsza z paproci, dlatego właśnie u nas nie używa się nazwy nefrolepis, a tę właśnie roślinę każdy ma na myśli używając potocznie nazwy paproć, mając na myśli tę doniczkową :-)
Bezpieczna dla dzieci i zwierząt domowych. Oczyszcza powietrze, a przy tym obcowanie z paprociami koi nerwy :-)
O innych roślinach bezpiecznych dla zwierząt domowych poczytacie tutaj:
Nefrolepis wyniosły – jak wygląda
Paproć, rosnąc w doniczce osiąga 40 do 100 cm wysokości i tyleż samo rozpiętości. U młodych egzemplarzy liście są wzniesione, ale im roślina starsza a liście dłuższe, tym mocniej zaczynają się łukowato wyginać. Liście paprotki są pierzaste, w zależności od odmiany pojedynczo lub podwójnie. Składają się na nie drobne, całobrzegie, lancetowate listki, często na brzegach lekko pofalowane.
Paproć Nefrolepis wyniosły 'Bostoniensis’, autor: David J. Stang, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Na brzegach liści z czasem tworzą się zarodnie a zarodniki pojawiają się wiosną lub latem. Organem podziemnym paprotki jest długie kłącze wypuszczające rozłogi.
Uprawa paproci
Nefrolepis wyniosły jest paprocią niezwykle prostą w uprawie. Wystarczy zapewnić roślinie podłoże torfowe, przepuszczalne, z dość grubą warstwą drenażową (kamyczki, keramzyt) na dnie doniczki. Idealne pH dla paproci doniczkowej to 5,5-6,0, czyli ziemia lekko kwaśna.
Paprotka lubi stanowiska półcieniste, ze światłem rozproszonym, ale radzi sobie nawet rosnąc w cieniu, choć wówczas jej liście mogą być nieco bledsze. Zimą powinna mieć zapewniony spoczynek, czyli niższą temperaturę (najlepiej 10-15ºC).
Paproć Nefrolepis wyniosły 'Norvoodi’, autor: Jerzy Opioła, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Paproć powinna być każdej wiosny przesadzana do większej doniczki i jeśli wszystkie te warunki uprawowe, plus optymalna pielęgnacja zostaną spełnione, to taka paproć doniczkowa będzie nam towarzyszyć nawet kilkanaście lat. Przesadzając paproć, trzeba być niezwykle uważnym i delikatnym, bo roślina niebyt to lubi. Bardzo łatwo można przy tym połamać pędy.
Pielęgnacja paproci doniczkowej
Kluczowe w uprawie rośliny jest jej podlewanie. Gdy panują upały, dobrze jest to robić nawet codziennie. Jeśli podłoże zostanie przesuszone, liście szybko zaczynają blednąć i sinieć a następnie opadają. Jednak dokładnie tak samo się dzieje, gdy roślina jest przelewana. Paproć uwielbia również zraszanie, zwłaszcza zimą, gdy powietrze w mieszkaniu często jest suche. Warto robić to codziennie. Woda, zarówno do podlewania jak i zraszania musi być miękka, najlepiej odstana i mieć temperaturę pokojową. Doskonała jest deszczówka.
Paproć Nefrolepis wyniosły, autor: Tbatb, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Żeby roślina była bujna a jej liście intensywnie zielone, konieczne jest jej systematyczne nawożenie w całym okresie wegetacji. Najlepiej jest nawozić roślinę nawozem dedykowanym paprociom, może to być również biohumus. Roślinie dobrze jest zapewnić sporą dawkę azotu, jednak w mocno rozcieńczonej formie, gdyż paproć źle reaguje na przesolenie.
Zimą powinna mieć zapewniony spoczynek, czyli niższą temperaturę (najlepiej 10-15ºC). Podlewanie ogranicza się wówczas do jednego na 2 tygodnie, pilnując jednocześnie, by nie przesuszyć podłoża.
Nefrolepis wyniosły – rozmnażanie
Jeśli chcemy rozmnożyć Nefrolepisa wyniosłego, nic prostszego. Można w trakcie przesadzania wiosną podzielić kępy, jeśli roślina jest już dobrze rozrośnięta. Jest to również doskonały sposób na odmłodzenie paproci.
Wiosną również paproć tworzy nowe odrosty. Są nieduże, więc trzeba delikatnie je oderwać od rośliny macierzystej i zasadzić w nowej doniczce. Ziemia musi być w niej jak puch, delikatna, przepuszczalna i wilgotna. Zamiast podlewania, lepiej stosować zraszanie.
Paproć Nefrolepis wyniosły 'Boston Fern’, autor: Mokkie, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
Paproć na spodzie liści tworzy zarodniki, ale konia z rzędem temu, komu uda się rozmnożyć dzięki nim roślinę. Ponoć udaje się to z odmianą 'Bornstedt’.
Nefrolepis wyniosły – popularne odmiany
- ’Bostoniensis’ – jest to miniaturowa wersja tego gatunku paproci, dorasta bowiem tylko do 20-30 cm. Jej listki są drobniutkie o barwie intensywnie zielonej i gęsto wyrastających pędach.
- ’Teddy Junior’ – osiąga niewielkie rozmiary, ma wzniesiony pokrój i jest mocno zwarta. Jej liście są intensywnie zielone.
- ’Roosveltii’ – ta odmiana osiąga imponujące rozmiary i jest bardzo rozłożysta, potrzebuje więc sporo miejsca. Jej liście są jasnozielone, frezowane.
- ’Bostoniensis nana’ – kolejna miniaturka paproci, która będzie się pięknie prezentowała choćby na służbowym biurku. Oczyści powietrze, ukoi nerwy swą żywą zielenią i nie przesłoni całego świata, jest bowiem niewielka i zwarta.
Wśród odmian dostępnych w naszych sklepach wymienić można jeszcze np.: 'Smithi’, 'Hillii’, 'Bornstedt’, 'Roosveltii’, 'Whitmanii’, 'Norvoodi’, 'Boston Fern’.
Fot. główna: Mokkie, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
