Pierwiosnek omszony, autor: Niepokój Zbigniew, commons.wikimedia.org

Pierwiosnek (Primula) inaczej zwany prymulką, należy do rodziny pierwiosnkowatych. Obejmuje około 500 gatunków, z których zdecydowana większość jest bylinam

i, rzadko są to rośliny jednoroczne. Występuje zarówno na górskich obszarach strefy umiarkowanej półkuli północnej, ale również w Afryce, tropikalnej Azji i w Ameryce Południowej. W Chinach występuje aż 300 gatunków prymulki. W Polsce zaś 7. 

Kwiatki pierwiosnka pojawiają się po zimie jako jedne z pierwszych. Rośliny te są bardzo zróżnicowane. Pędy kwiatostanowe osiągają od 1 cm do niemal 1 metra wysokości. Części zielone mogą być owłosione albo nagie a nawet pokryte mączystym nalotem. Liście odziomkowe są najczęściej owalne i albo całobrzegie albo ząbkowane, ale bywają też piłkowane lub pierzastodzielne. 

Kwiatuszki są drobne i mogą mieć kształt dzwonkowaty albo lejkowaty i w zależności od odmiany mogą być pełne lub pojedyncze. Mogą występować w bardzo wielu kolorach (biały, różowy, czerwony czy niebieski) lub być wielobarwne. Niektóre odmiany zakwitają już w marcu, ale większość w drugiej połowie kwietnia i w maju. 

Uprawa pierwiosnka

Wymagania pierwiosnków w zależności od gatunku mogą być bardzo różne. Te uprawiane w naszych ogrodach w większości lubią piaszczystą, średnio zasobną glebę, wilgotną i przepuszczalną. Stanowisko powinno być co najmniej półcieniste a wręcz zacienione. Ale zdarzają się i takie gatunki, które preferują glebę lekko kwaśną, nieco gliniastą, wilgotną, ale nie podmokłą. Pierwiosnek jest całkowicie mrozoodporny i nie wymaga okrywania.