Pysznogłówka ogrodowa (Monarda x hybrdia) | |
| Wysokość | 60-150 cm |
| Kwitnienie | VI, VII, VIII |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | stale wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty |
| Pokrój | wzniesiony |
Pysznogłówka ogrodowa (Monarda x hybrdia) dziko rosnące można spotkać na preriach i dzikich polach Ameryki Północnej. Jest to grupa bylin, w skład której wchodzą różne mieszańce. Należą do rodziny jasnotowatych.
Pysznogłówki osiągają wysokość od 60 do 150 cm. Szybko i mocno się rozrastają tworząc liczne rozłogi. Ich pędy wyrastają jeden obok drugiego, są sztywne i miękko owłosione. Liście na łodygach usiane są gęsto (lancetowato-jajowate, zakończone ostro, owłosione i pachnące) a na ich końcach wyrastają główkowate kwiatostany (wargowo zrośnięte w długą rurkę, przypominają barwny pióropusz). Kwiaty występują w kolorach białym, różowym, fioletowym lub czerwonym.
Pysznogłówka ogrodowa – uprawa
Pysznogłówka ogrodowa nie jest trudna w uprawie, ale jeśli będzie rosnąć w półcieniu lub cieniu będzie słabiej kwitnąć. Tylko w pełnym słońcu rozkwita najpiękniej. Podłoże powinno być przepuszczalne, żyzne i zawsze lekko wilgotne. Nie toleruje ani suszy (wówczas wymaga podlewania) ani przelewania. Dobrze jest podłoże wokół ściółkować.
Nie wymaga zimowego okrywania, gdyż jest mrozoodporna. Ale jest podatna i źle znosi ataki mączniaka prawdziwego, dlatego dobrze jest przeprowadzać każdej wiosny opryski profilaktyczne.
Młode egzemplarze można uzyskać poprzez wysiew nasion, ale o wiele łatwiejsze jest wiosenne dzielenie pysznogłówki, gdyż wytwarza dużo nowych odrostów. Przycięta po pierwszym kwitnieniu, zakwitnie po raz drugi. Pozostawiona bez kontroli może stać się rośliną inwazyjną.
Pysznogłówka po 2-3 latach traci atrakcyjny wygląd, jest w zasadzie byliną krótkowieczną, dlatego trzeba ją systematycznie odmładzać.
