Sosna rumelijska

Sosna rumelijska Pinus peuce
Wysokość	od 5 do 10 m
Kwitnienie	–
Stanowisko	półcieniste
Wilgotność gleby	suche
Ozdobność	igły
Pokrój	stożkowy
Kategorie	Drzewa Iglaste Stanowisko Zacienione Zimozielone

Sosna rumelijska (Pinus peuce) to pochodzące z Półwyspu Bałkańskiego drzewo iglaste, osiągające wysokość od 5 do nawet 10 metrów (w czasie 30 lat). W Polsce nie jest to roślina bardzo znana. Bardzo często spotkać ją można natomiast w Skandynawii, gdzie jest chętnie uprawiana.

Sosna rumelijska to iglak o szarobrązowej, gładkiej korze. Jej korona jest stożkowa, regularna i gęsta. Pędy sosny są rozłożyste i grube. Szyszki żeńskie zaczynają od koloru czerwonego, z czasem zielenieją aby finalnie zmienić kolor na brązowy wraz z osiągnięciem dojrzałości. Nasiona sosny rumelijskiej są niewielkie, szarobrązowe. Posiadają skrzydełka.

Sosna rumelijska – uprawa

Sosna rumelijska to iglak, który lubi miejsca półcieniste. Nie ma również dużych wymagań glebowych, toleruje różne rodzaje podłoża, przez co staje się w naszym klimacie drzewem dość prostym w uprawie. Gleba pod sadzenie może być umiarkowanie żyzna, lekko wilgotna o pH między obojętnym a kwaśnym. Sosna rumelijska jest odporna na mróz oraz suszę.

Cięcie sosny rumelijskiej wykonujemy sporadycznie w celu trzymania korony drzewa w dobrej kondycji. Roślinę rozmnażamy przez szczepienie lub nasiona.