Sosna rumelijskaPinus peuce |
|
---|---|
Wysokość | od 5 do 10 m |
Kwitnienie | — |
Stanowisko | półcień |
Wilgotność gleby | sucha |
Ozdobność | liście |
Pokrój | stożkowaty |
Kategorie |
Pinus peuce, autor: Joanna Boisse, Wikipedia CC BY-SA 4.0
Sosna rumelijska (Pinus peuce) to pochodzące z Półwyspu Bałkańskiego drzewo iglaste, osiągające wysokość od 5 do nawet 10 metrów (w czasie 30 lat). W Polsce nie jest to roślina bardzo znana. Bardzo często spotkać ją można natomiast w Skandynawii, gdzie jest chętnie uprawiana.
Sosna rumelijska to iglak o szarobrązowej, gładkiej korze. Jej korona jest stożkowa, regularna i gęsta. Pędy sosny są rozłożyste i grube. Szyszki żeńskie zaczynają od koloru czerwonego, z czasem zielenieją aby finalnie zmienić kolor na brązowy wraz z osiągnięciem dojrzałości. Nasiona sosny rumelijskiej są niewielkie, szarobrązowe. Posiadają skrzydełka.
Sosna rumelijska – uprawa
Sosna rumelijska to iglak, który lubi miejsca półcieniste. Nie ma również dużych wymagań glebowych, toleruje różne rodzaje podłoża, przez co staje się w naszym klimacie drzewem dość prostym w uprawie. Gleba pod sadzenie może być umiarkowanie żyzna, lekko wilgotna o pH między obojętnym a kwaśnym. Sosna rumelijska jest odporna na mróz oraz suszę.
Cięcie sosny rumelijskiej wykonujemy sporadycznie w celu trzymania korony drzewa w dobrej kondycji. Roślinę rozmnażamy przez szczepienie lub nasiona.