Sternbergia żółta Sternbergia lutea
Wysokość	od 10 do 15 cm
Kwitnienie	X, XI
Stanowisko	słoneczne
Wilgotność gleby	umiarkowanie sucha
Ozdobność	kwiaty
Pokrój	wzniesiony
Kategorie	Cebulowe, Kwitnące Jesienią, Kwitnące Latem, Na Skalniak, Stanowisko Słoneczne

Sternbergia żółta (sterbergia lutea) to roślina należąca do rodziny amarylkowatych. W naturalnych warunkach rośnie na obszarach basenu Morze Śródziemnego. Wyglądem przypomina nasze krokusy, ale nie kwitnie wiosną tylko jesienią i dlatego nazywana jest żółtym zimowitem. Jest rośliną cebulową, dorastającą do 15 cm wysokości. 

Kwiaty mają kształt lejka i są koloru intensywnie żółtego. Listki są długie i wąskie i pojawiają się równocześnie z kwitnieniem a czasami nawet po nim. Średnica kielichów kwiatowych nie przekracza 5 cm. 

Uprawa sternbergii żółtej

Uprawa sternbergii żółtej nie jest skomplikowana, wystarczy w lipcu lub sierpniu wysadzić cebulki do gruntu w odległości ok. 10 cm od siebie. Najbardziej pożądane stanowisko to takie dobrze nasłonecznione, z podłożem żyznym, przepuszczalnym i niezbyt wilgotnym. Roślina w okresie spoczynku lubi mieć sucho. Ze względu na to, że nie jest tak do końca mrozoodporna należy cebule pozostałe w podłożu przykryć warstwą ściółki. Mogą to być liście, kompost lub gałęzie iglaków. Co 3-4 lata powinno się sternbergię przesadzać jednocześnie rozmnażając z cebulek przybyszowych. 

Można nią obsadzać brzegi rabat, trawników czy ścieżek. Ale idealnym dla niej miejscem są skalniaki. Sprawdza się również uprawiana w pojemnikach.