Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’Picea pungens ‘Glauca Clobasa’ |
|
---|---|
Wysokość | 2-3 m |
Kwitnienie | — |
Stanowisko | słoneczne |
Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
Ozdobność | cała roślina, liście |
Pokrój | płaskokulisty, szerokostożkowy |
Kategorie |
Picea pungens ‘Glauca Clobasa’, autor: MichalPL, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ (Picea pungens ‘Glauca Globosa’) to wieloletnia zimozielona i wolno rosnąca odmiana świerka kłującego, Jest rośliną karłowatą o początkowym pokroju spłaszczonej kuli, który z czasem staje się szerokim i mocno zagęszczonym stożkiem. Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ po 20 latach uprawy dorasta do 2-3 metrów wysokości i 2 metrów rozpiętości, a jego roczny przyrost to około 8-10 centymetrów. Igły tego iglaka są grube, kłujące, czterokanciaste ułożone na gałązkach promieniście, o intensywnym srebrzysto-niebieskim wybarwieniu. Pędy tej odmiany są gęste, krótkie i sztywne. Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ doskonale nadaje się do sadzenia w ogrodach przydomowych, na skalniakach, wrzosowiskach, pięknie prezentuje się w dużych pojemnikach. Tworzy również ciekawe kompozycje z innymi karłowymi odmianami iglaków.
Uprawa świerka kłującego ‘Glauca Globasa’
Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ najlepiej rozwija się na glebach żyznych, umiarkowanie wilgotnych, próchnicznych, przepuszczalnych, kwaśnych lub lekko kwaśnych. Wymaga miejsc o pełnym nasłonecznieniu, dzięki czemu iglak nie traci dolnych gałęzi, które osłaniają pień od samej podstawy i utrzymuje swój regularny kształt. Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ w pierwszych latach uprawy wymaga regularnego nawadniania, po 2-3 latach roślina wytwarza silny system korzeniowy i podlewanie nie jest już tak istotne. Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ to odmiana wykazująca najwyższą odporność spośród uprawianych u nas świerków na niedobór wody w podłożu i niską wilgotność powietrza. Iglak doskonale poradzi sobie w środowisku miejskim, z racji dużej odporności na zanieczyszczenia powietrza. Świerk kłujący ‘Glauca Globasa’ wymaga jedynie cięć sanitarnych. Taki zabieg wykonuje się wczesną wiosną – usuwa się chore, uszkodzone pędy, oraz skraca zbyt długie przyrosty. Jeśli chcemy dłużej zachować formę kulistą, należy mocno przyciąć pojawiający się z biegiem lat pęd przewodni. Roślina ta dodatkowo jest w pełni odporna na niskie temperatury.