Szachownica kostkowata, autor: MJ Klaver, Wikipedia CC BY 2.0

Szachownica kostkowata (Fritillaria meleagris) jest rośliną należąca do rodziny liliowatych (Liliaceae). Ma niezwykle charakterystyczne kwiaty, na których widnieje jakby wymalowana prawdziwa szachownica (z łaciny nazwa fritillarius oznacza „kubek do gry w kości”). W warunkach naturalnych można ją spotkać najczęściej w Europie Zachodniej. Bardzo rzadko, ale jednak, występuje na terenie Polski (wilgotne łąki Pomorza i Wielkopolski).

Szachownica kostkowata jest objęta ścisłą ochroną gatunkową.

Szachownica kostkowata ma wzniesiony pokrój i dorasta do 40 cm wysokości. Kwiaty mają kształt dzwonków a ich kielichy o długości do 4 cm są zwisające. Mogą być w kolorze różowym, białym lub purpurowym i są często odwiedzane przez owady. Liście szachownicy są cienkie i lancetowate, wyrastające wprost z łodygi o szaro-zielonej barwie.

Cebula szachownicy jest koloru jasnobrązowego i dorasta do ok. 4 cm średnicy.

Szachownica kostkowata – uprawa

Szachownica kostkowata lubi podłoża lekkie i wilgotne, najlepiej rośnie w pobliżu zbiorników wodnych. Cebule sadzi się jesienią (od końca sierpnia do początków listopada) w miejscach o umiarkowanej wilgotności podłoża i dobrze nasłonecznionych. Poradzi sobie również na stanowiskach lekko zacienionych.

Rośliny wykopuje się co kilka lat by oddzielić cebule przybyszowe, które dadzą początek nowym nasadzeniom. Wysadzamy je na przełomie sierpnia i września.