Jodła Arnolda (Abies Arnoldiana) |
|
Wysokość | do 30 m |
Kwitnienie | – |
Stanowisko | słoneczne, półcień |
Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
Ozdobność | cała roślina |
Pokrój | regularny, stożkowy |
Jodła Arnolda (Abies Arnoldiana) to zimozielone, silnie rosnące drzewo iglaste, o stożkowatej, regularnej koronie. Gatunek powstał dzięki skrzyżowania jodły koreańskiej i jodły veitcha, wyselekcjonowany w szwedzkim ogrodzie botanicznym w Goteborgu. Po 30 latach może osiągnąć około 10 metrów wysokości. Jodła Arnolda polecana jest do nasadzeń w dużych ogrodach i parkach w eksponowanych miejscach.
Jodła Arnolda – jak wygląda
Jodła Arnolda posiada krótkie, ciemnozielone, błyszczące igły, od spodu z dwoma charakterystycznymi białymi paskami, pędy regularnie ułożone, szare i owłosione.
Gatunek wytwarza sterczące, ozdobne szyszki, początkowo fioletowo brązowe, z czasem przyjmują żółto- szaro- brązowe zabarwienie. Wykształcają się na gałęziach wierzchołkowych, mniej licznie na bocznych, pojawiają się one na roślinie już w młodym wieku.
Uprawa jodły Arnolda
Gatunek wymaga gleby żyznej, przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej, o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie. Nie toleruje podłoży suchych, piaszczystych i stale mokrych. Wymaga stanowiska słonecznego lub w lekkim półcieniu, osłoniętego przed mroźnym, wiosennym wiatrem.
Jodła Arnolda źle znosi zanieczyszczenia powietrza, zasolenie gleby i przedłużające się okresy bezdeszczowe. Charakteryzuje się dużą odpornością na mróz, lecz źle znosi duże wahania temperatur, zwłaszcza wczesnowiosenne przymrozki.
Do najpopularniejszych odmian jodły Arnolda należą:
’Rogów’ – jest to polska odmiana jodły Arnolda. Drzewo silnie rosnące, o kolumnowym pokroju. Igły tej odmiany są krótkie, barwy ciemnozielonej ozdobionej od spodu dwoma białymi paskami. Jego roczne przyrosty mogą sięgać aż 40 cm. Po 30 latach dorasta do około 13 metrów wysokości, tak stało się z okazami rosnącymi w Końskowoli. Nie ma wygórowanych wymagań glebowych – wystarcza mu gleba średnio zasobna, lubi słoneczne stanowiska. Pięknie prezentuje się w roli solitera w dużych ogrodach lub w parkach.
’Jan Paweł II’ – odmiana o szeroko stożkowym pokroju, po 10 latach dorasta do około 5-6 metrów wysokości. Jest to polska odmiana, którą wyselekcjonowano w arboretum w Rogowie. Dorasta do ok. 10 w wysokości po 30 latach i osiąga maksymalnie 2 m rozpiętości. Jej igły są krótkie, z wierzchu zielonożółte, od spodu kredowobiałe. Owocami są szyszki w różnych odcieniach zielonego, niebieskiego a nawet purpurowego, które pojawiają się głównie na gałęziach wierzchołkowych.
Jodła Arnolda odmiany 'Jan Paweł II’ jest drzewem wymagającym żyznego podłoża (ewentualnie może posiadać przeciętną zasobność), lekko kwaśnego (na wapiennych rośnie słabo) oraz umiarkowanie wilgotnego. Toleruje zarówno miejsca nasłonecznione jak i półcieniste. Drzewo źle znosi zarówno zasolone podłoże jak i zanieczyszczone powietrze. Pięknie prezentuje się w roli solitera.
Fot. główna: Agnieszka Kwiecień, CC BY 2.5, commons.wikimedia.org