|
Jodła wonna (Abies amabilis) |
|
| Wysokość | 30 – 40 m |
| Kwitnienie | – |
| Wilgotność gleby | stale wilgotna, wilgotna |
| Ozdobność | cała roślina |
| Pokrój | regularny, stożkowy |
Jodła wonna (Abies amabilis) to wysokie, zimozielone, długowieczne, niezwykle urokliwe drzewo iglaste. Gatunek należący do rodziny sosnowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej z terenów o klimacie wilgotnym i morskim. W swym naturalnym środowisku dorasta do 60-75 metrów wysokości, uprawiany w naszym klimacie, iglak dorasta do góra 30-40 metrów wysokości. W Europie jest bardzo popularnym drzewem parkowym.
Jodła wonna – jak wygląda
Jodła wonna charakteryzuje się regularnym, symetrycznym pokrojem, stożkowatym za młodu, u starszych osobników cylindrycznym. Gałęzie jej są krótkie, sztywne, wyrastają z pnia pod kątem prostym. Kora srebrzysta z widocznymi banieczkami żywicy, z wiekiem zmienia kolor na czerwono-szary. Swoją nazwę gatunek zawdzięcza silnemu pomarańczowemu zapachowi, jaki wydzielają roztarte igły.
Igły abies amabilis są spłaszczone, bardzo gęste, skierowane do przodu, z wierzchu ciemnozielone i błyszczące, od spodu kredowobiałe, zakrywają szczelnie całą powierzchnię pędów. Młode przyrosty jaśniejsze, żywozielone. Szyszki jodły wonnej są wzniesione, za młodu niebieskawe, dojrzewając brunatnieją. Jesienią rozpadają się na drzewie, pozostawiając jedynie oś szyszki tzw. trzpień.
Uprawa jodły wonnej
Gatunek wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego, zacisznego, osłoniętego przed mroźnymi , zimowymi wiatrami. Gleba powinna być żyzna, próchniczna, stale lekko wilgotna, bogata w minerały, o odczynie kwaśnym do obojętnego. Bardzo źle reaguje na suche, wapienne podłoża, suche powietrze oraz duże wahania temperatur. Gatunek rozmnażany z siewu nasion, najlepszym okresem na wysiew to czas wiosenny.
Niestety iglak ten może być narażony na choroby grzybowe i ataki szkodników, jak chrząszcz i mszyce. Należy wtedy niezwłocznie usunąć porażone gałęzie i zastosować odpowiedni oprysk. Najstarsza jodła wonna o udokumentowanym wieku ma ok. 800 lat. To iglaste drzewo jest jedną z najpopularniejszych roślin wybierane na tradycyjną choinkę bożonarodzeniową.
Jodła wonna – zastosowanie
Ta roślina iglasta ze względu na swoje dość duże rozmiary znajduje zastosowanie w parkach oraz dużych ogrodach.
Najpopularniejsza odmiana jodły wonnej ’Spreading Star’
’Spreading Star’– (Abies amabilis 'Spreading Star’) odmiana karłowa o płożącym pokroju, dorasta do 1 metra wysokości. Jej gałęzie rozmieszczone są horyzontalnie, pokrywają je ciemnozielone igły, które przez wiele lat utrzymują się w jednym miejscu. Z wierzchu błyszczące, a spód ma barwę niebieskobiałą. Ciekawostką jest, że igły po roztarciu wydzielają przyjemny, pomarańczowy zapach. Charakterystyczne u tego iglaka są pączki – małe, białe kulki oblepione żywicą. Odmiana ma niewielkie wymagania zarówno glebowe, poza sporą wilgotnością podłoża, którą preferuje. pięknie prezentuje się posadzona na skalniakach. Często również stosowana jako roślina okrywowa. Wolno rośnie.
O innych pachnących iglakach możecie przeczytać tutaj:
Fot. główna: jodła wonna 'Spreading Star’, autor: Ellywa, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
