Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus) jest krzewem o gęstym pokroju wzrastającym do 3-4 m wysokości, którego liście i kwiatostany tworzą piękną dekorację każdego ogrodu. Sadzone pojedynczo, jak również w grupach lub kompozycjach z innymi krzewami tworzą zjawiskowe i niebanalne zestawienia. Inną nazwą laurowiśni jest śliwa wawrzynolistna, a jej liście pozostają na roślinie przez cały rok. Kwiaty laurowiśni kwitą na jej pędach wiosną – w maju i chociaż nie są zbyt duże, tworzą przepiękne kwiatostany widoczne z daleka. Po ich przekwitnięciu na ich miejscu pojawiają się kuliste, czarne i błyszczące owoce.
Laurowiśnia uprawa
Laurowiśnia wschodnia to dość wymagająca roślina, która preferuje stanowiska ciepłe, zaciszne i najlepiej półcieniste. Niezwykle ważna w jej efektywnej uprawie jest również gleba – najlepiej żyzna, piaszczysto-gliniasta, próchnicza, przepuszczalna, stale wilgotna i o odczynie pH zasadowym lub obojętnym. Pomimo delikatności, laurowiśnia nieźle znosi miejskie, zanieczyszczone powietrze, a przy tym rzadko atakowana jest przez szkodniki i choroby.
Pielęgnacja laurowiśni
Roślina ta bardzo źle znosi susze, dlatego w okresach o niewielkich opadach należy zadbać o jej regularne podlewanie. Dla utrzymania odpowiedniej wilgotności podłoża i składu gleby warto ją ściółkować. Najlepiej w tym celu wykorzystać przekompostowaną korę, rozkładając ją wokół rośliny na grubość ok. 5 cm.
W okresie zimowym warto przy tym zabezpieczyć ją przed niskimi temperaturami – szczególnie potrzebują tego młode okazy, gdyż nie przepadają one za mrozami. Najlepszym sposobem będzie w tym wypadku okrycie rośliny włóknina lub słomianymi matami. Nie należy przy tym zbytnio opinać delikatnych gałęzi, gdyż roślina musi mieć możliwość oddychania. W okresie od wiosny do połowy lata warto zasilić rośliny nawozami wieloskładnikowymi lub ściółkować je kompostem. Od końca marca do okresu kwitnienia należy stosować nawozy naturalne np. kompost lub wieloskładnikowe nawozy mineralne. Dla uzyskania pięknego żywopłotu lub kompozycji na rabacie warto zasilać tak rośliny regularnie aż do końca lipca.
Sadzenie laurowiśni
Laurowiśnie najlepiej sadzić późną jesienią, gdyż wówczas jej korzenie są rozrośnięte. Dobrym momentem będzie również wczesna wiosna. Pod roślinę należy przygotować odpowiedni dół, a następnie zastosować warstwę drenażu i świeżą ziemię, a dopiero wówczas wsadzić sadzonkę. Kolejno można delikatnie docisnąć glebę wokół laurowiśni i zastosować stosowany nawóz oraz obfite podlewanie. Roślina sadzona wraz z innymi powinna mieć co najmniej 50 cm przestrzeni. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina potrafi wzrastać do nawet 30 cm rocznie.
Cięcie i rozmnażanie laurowiśni
Regularne przycinanie laurowiśni bardzo dobrze oddziałuje na te rośliny, a zabieg ten możemy przeprowadzać o dowolnej porze roku – przy czym najlepiej jest wykonać go późną wiosną lub wczesnym latem. Wraz z letnim cięciem można przeprowadzić również rozmnażanie krzewów. Pobierając półzdrewniałe sadzonki w lipcu lub sierpniu możemy je ukorzenić w wilgotnym, piaszczystym i próchniczym podłożu, najlepiej wcześniej zanurzone w tzw. ukorzeniaczu.
Przycinanie laurowiśnie jest niezwykle ważne, gdyż pozwala okiełznać szybko rozrastające się pędu. Można formować je w wybrany kształt. Pierwsze cięcie warto przeprowadzić już w pierwszym roku uprawy – w marcu lub listopadzie skracając pędy o 1/3 długości, co pobudzi roślinę do krzewienia się. W kolejnym roku z kolei możemy skracać wszystkie pędy, które wyrastają od podstawy pędu – nie należy przy tym przycinać pędów, które skracaliśmy w ubiegłym sezonie (możemy ostatecznie skrócić te, które zmieniają pokrój rośliny). W przypadku starszych okazów laurowiśni nie jest wymagane coroczne przycinanie – wystarczy zachowawczo skracać pędy celem utrzymania kształtu krzewu, jak również pędy martwe lub uszkodzone przez mróz.
Zastosowanie laurowiśni w ogrodzie
Ponieważ laurowiśnie oferują wyjątkowo gęsty pokrój, mają piękne kwiaty i liście, a przy tym szybko się rozkrzewiają, stanowią one świetny soliter na tle trawnika lub elewacji budynku. Doskonale łączą się one z innymi krzewami ozdobnymi lub pozostałymi laurowiśniami. Z niektórych odmian laurowiśni można tworzyć formowane lub luźne żywopłoty lub szpalery, a karłowate formy świetnie sprawdzają się w uprawie w pojemnikach. Z kolei szerokie i rozłożyste krzewy można także wykorzystać jako rośliny okrywowe. Jeśli szukacie rośliny do małego ogrodu, laurowiśnia ze względu na tolerowanie nawet znaczących cięć będzie idealna.
Popularne odmiany laurowiśni
Laurowiśnia wschodnia należy do roślin najczęściej uprawianych w swojej najczystszej gatunkowej postaci, jednak zdarzają się również jej efektowne odmiany ozdobne, które doskonale sprawdzają się w ogrodach. Do najpopularniejszych wariantów laurowiśni zaliczamy:
- Laurowiśnię wschodnią ‘Rotundifolia’ o wysokim, luźnym i krzaczastym pokroju wzrastającą do 4 m wysokości;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Schipkeansis’ oferującą piękne i gęste kwiaty, w odcieniu kremowobiałym, która posiada wysoka odporność na mróz i wzrasta do 2 m wysokości;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Miky’ dosyć niską i wolno rosnącą, oferująca ciemnozielone i wąskie liści oraz kompaktowy pokrój sięgając do 2 m wysokości;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Zabeliana’ – niską z pokładającymi się i rozłożystymi pędami osiągająca do 1 m wysokości oraz nawet 3 m szerokości – idealnie sprawdzająca się jako roślina okrywowa;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Otto Luyken’ – odmianę karłową o ciemnozielonych liściach i szerokim, gęstym pokroju osiągającą do 1 m wysokości;
- Laurowiśnię wschodnią ETNA ‘Anbri’ posiadającą mocno wzniesione pędy i młode przyrosty w odcieniu rdzawym, osiąga do 2 m wysokości;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Mano’ dosyć niską – wzrastającą do 1,5 m wysokości o kulistym, gęstym i krzaczastym pokroju;
- Laurowiśnię wschodnią ‘Marbled White’ inaczej ‘Castlewellan’ o pstrych i biało nakrapianych liściach, sięgającą do 2 m wysokości.
Fot. główna: Mollie Freilicher/flickr.com
