Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) | |
| Wysokość | do 2 m |
| Kwitnienie | VI, VII, VIII |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty, pędy |
| Pokrój | płożący, pnący |
Groszek pachnący (Lathyrus odoratus) to pochodząca z Europy Południowej (z Sycylii) roślina pnąca z rodziny motylkowatych (Leguminosae). Roślina osiąga do 2 metrów długości pędów. Posiada kanciasta, cienką łodygę z wąsami, które służą jej do czepiania się podpór. Liścia groszka pachnącego są pierzaste.
Pnącze kwitnie od czerwca do sierpnia, jego kwiaty są osadzone na nielicznych gronach, również silnie pnące. Ich barwa zależy od odmiany, najczęściej spotkać możemy groszek pachnący o kwiatach w kolorze różowym, fioletowym, czerwonym i białym.
Groszek pachnący – uprawa
Groszek pachnący lubi żyzne, wapienne i próchniczne gleby o pH od 7,0 do 7,5. Podłoże powinno być również średnio wilgotne, nawożone (najlepiej obornikiem i nawozem uniwersalnym). Groszek lubi stanowiska słoneczne.
Pnącze rozmnażamy poprzez wysiew nasion do gruntu. Jest to roślina jednoroczna, która doskonale sprawdzi się jako kwiat cięty, przy ogrodzeniach, pergolach a także w skrzynkach balkonowych.
Fot. główna: Magnus Manske, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
