Cebula zwyczajna, autor: حسین رونقی, commons.wikimedia.org

Cebula zwyczajna (Allium cepa) vel cebula ogrodowa vel dymka, a prawidłowa nazwa botaniczna brzmi – czosnek cebula. Roślina ta należy do rodziny amarylkowatych. Prawdopodobnie pochodzi z terenów dzisiejszej Turcji, Afganistanu lub Iranu. Zalicza się ją do warzyw cebulowych. Znana i ceniona była już w starożytności. 

Cebula zwyczajna jest rośliną dwuletnią, w drugim roku po posadzeniu wypuszcza pęd kwiatostanowy, co powoduje jednoczesną utratę wartości cebuli, która traci na masie i zaczyna więdnąć. 

Liście cebuli są długie, smukłe i puste w środku, nazywane są szczypiorem. Dorastają do 30-40 cm wysokości. Natomiast pod ziemią cebula wypuszcza wiązkowe, drobne korzenie kolory białego. Sama bulwa cebulowa znajduje się pod ziemią wraz ze skróconą łodygą (piętką). Bulwa składa się z mięsistych pochew liściowych, które są jadalne. W zależności od odmiany mamy cebulę białą, żółtą lub czerwoną. 

Uprawa cebuli zwyczajnej

Cebula zwyczajna ma spore wymagania glebowe. Siana bądź sadzona powinna być w miejscach, gdzie ziemia jest żyzna, wciąż lekko wilgotna i dobrze napowietrzona. Na tym samym miejscu można ją sadzić co 4 lata i nigdy zaraz po zasileniu podłoża obornikiem, można to zrobić w drugim roku. 

O uprawę cebuli trzeba dbać na bieżąco, usuwać chwasty i spulchniać glebę w międzyrzędziach. Rośliny ze względu na płytki system korzeniowy trzeba systematycznie nawadniać. 

Cebulę można siać bezpośrednio do gruntu, ale również sadzić z rozsady lub z dymki. 

Trzeba pamiętać o płodozmianie. Cebulę można sadzić po grochu, fasoli, pomidorach, pietruszce, marchwi, bobie czy roślinach kapustnych.