Klon ‘Globosum’ – najczęściej spotykany klon szczepiony na pniu oferuje piękną, regularną formę, która sprawia, że cięcie nierzadko nie jest wymagane. Często określa się go przy tym odmianą dla leniwych, gdyż w pielęgnacji wymaga przede wszystkim dbałości o staranne przycinanie pielęgnacyjne. Formowanie korony ważne jest w sytuacjach, gdy posiadamy ograniczoną przestrzeń, bądź zależy nam na uzyskaniu niewielkiej formy drzewka. Wówczas przydatne staje się przycinanie korygujące, które pozwala utworzyć pożądany kształt.
Klon szczepiony na pniu – co warto wiedzieć?
Roślina ta należy do mało wymagających roślin i pięknie rośnie niemal w każdych warunkach. Często spotykana jest w ogrodach, parkach czy na miejskich skwerach. Charakteryzuje ją kulista, niezbyt obszerna korona, z którą zyskuje ona regularny i ciekawy pokrój. Jako roślina dekoracyjna, klon szczepiony na pniu osiąga od 3 do 5 metrów oraz średnicę do ok. 6 metrów. Ma piękne zielone liście klapowe, które na jesień przybierają piękne barwy żółci czy pomarańczy. Tym sposobem, jest to wspaniały wybór do ogrodu o każdej porze roku. Na wiosnę roślina wytwarza piękne drobne, żółte kwiatostany, które przyciągają liczne, dobroczynne owady.
Klon szczepiony na pniu ‘Platanoides columnare’, autor: Green Pulse/flickr.com
Wymagania klonu szczepionego na pniu
Klon szczepiony na pniu nie ma wygórowanych wymagań w kwestii podłoża. Świetnie radzi sobie na glebach słabo urodzajnych i jałowych, niemniej posadzony na podłożu żyznym i wilgotnym, oferuje przepiękne zielone liście i zwartą formę. Drzewo to lubi zarówno ziemię lekko kwaśną, jak i lekko zasadową, przez co sprawdza się niemal w każdych warunkach. Najlepiej wzrasta na stanowiskach pół zacienionych, jak i w pełnym cieniu, świetnie radząc sobie wśród wyższych drzew. Nie przepada on przy tym za mocnym słońcem, które może powodować poparzenia jego delikatnych liści.
Jak formować koronę klonu szczepionego na pniu?
Jak w przypadku większości drzew, klony wymagać mogą przycinania pielęgnacyjnego oraz formującego. Najlepiej wykonywać je od początku czerwca do początku lipca. Zbyt wczesne przycięcie powoduje bowiem wyciekanie soków rośliny, co może w konsekwencji osłabiać ją i zmniejszyć jej atrakcyjność. Najlepiej wykonać je zatem po okresie pędzenia soków, czyli w chwili, gdy roślina jest już po etapie wypuszczania pierwszych liści. Okazy większe najlepiej przycinać już po całkowitym rozwinięciu się liści. Alternatywnym terminem cięcia jest środek zimy – najpóźniej do końca stycznia lub początku lutego, najlepiej w suche i bezmroźne dni.
Podczas przycinania należy usunąć wszystkie nadmiernie wybujałe pędy, a także te, które wystają poza oczekiwany kontur korony. Każdy z pędów należy przycinać tuż nad rozgałęzieniem, bądź nad pąkiem skierowanym ku zewnętrznej części korony.
W przypadku cięcia pielęgnacyjnego, przyciąć powinniśmy gałęzie rosnące zbyt nisko, krzyżujące się, wilki oraz odrosty korzeniowe. Zbyt długie bezlistne elementy drzewa poniżej miejsca cięcia powodują powstanie nieestetycznych fragmentów, dlatego warto przeprowadzać cięcia starannie. Ponadto dobrze jest dokładnie wyciąć wszelkie martwe, suche lub chore gałęzie – aż do najbliższego żywego pąka liściowego lub bezpośrednio do pnia, jeżeli cały pęd obumarł.
Ponieważ klon szczepiony na pniu sam z natury uzyskuje piękną, kulistą koronę, powyższe cięcia nie muszą być nazbyt drastyczne. Regularna pielęgnacja pozwoli zyskać naprawdę spektakularne efekty.
Klon szczepiony na pniu to nie tylko ten klon pospolity, może to być również klon palmowy.
Fot. główna: depositphotos.com