Ambrowiec amerykański, Ambrowiec balsamiczny (Liquidambar styraciflua) |
|
Wysokość | ok. 45 m |
Kwitnienie | V, VI |
Stanowisko | słoneczne |
Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
Ozdobność | kora, liście |
Pokrój | stożkowaty, wyprostowany |
Ambrowiec amerykański, Ambrowiec balsamiczny (Liquidambar styraciflua) jest drzewem liściastym z rodziny altyngiowatych, które w naturze można spotkać w krajach o łagodnym i ciepłym klimacie. Pochodzi z Ameryki Północnej.
Ambrowiec osiąga nawet 45 m wysokości i dożywa 300 lat. Konary i gałęzie rosną w charakterystyczny poziomy sposób z tendencją do wyginania się do góry. Przez pierwsze lata pokrój drzewa jest stożkowy i zwężony, ale z czasem drzewo się rozrasta i korona robi się szersza. Młode pędy są owłosione, ale z czasem kora staje się gładka i brunatnieje by później, u dojrzałego już drzewa, przypominać nieco korę dębu – chropowatą i bruzdowatą.
Liście drzewa są początkowo trójklapowe, później stają się 5- a nawet 7 klapowe. Wyglądem przypominają liście klonu. Wierzchnia część blaszki liściowej jest błyszcząca, natomiast na spodzie przy nerwach znajdują się pęczki włosków a barwa tej strony liścia jest jaśniejsza. Drzewo pięknie prezentuje się jesienią, gdy liście zmieniają kolor na różne odcienie purpury, żółci, brązów i zieleni.
Jest to roślina jednopienna. Na jednym drzewie znajdują się zarówno kwiatostany męskie jak i żeńskie, z nich tworzą się owoce, które na drzewie utrzymują się przez całą zimę. Drzewo wytwarza odrosty korzeniowe.
Uprawa ambrowca amerykańskiego
Ambrowiec amerykański powinien zostać zasadzony w miejscu słonecznym i osłoniętym od wiatru. Podłoże nie musi być bardzo żyzne, ale powinno być przepuszczalne i zawsze wilgotne, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Drzewa te nie wymagają nawożenia i są odporne na krótkotrwałe susze. Młode egzemplarze nie są mrozoodporne, dlatego powinny być osłaniane przed zimą.
Fot. główna: そらみみ, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org