Wilczomlecz białobrzegi (łac. Euphorbia marginata) jest rośliną wywodzącą się z Ameryki Północnej. Kojarzony jest głównie z pospolitymi chwastami, jednak oferuje on również ciekawe walory ozdobne. Co warto wiedzieć o wilczomleczu biełobrzegim?
Charakterystyka wilczomleczu
Wilczomlecz białobrzegi znany jest również jako obrzeżony. Ma krzaczasty pokrój, a jego wzniesione i sztywne pędy pięknie się rozgałęziają. Roślina osiąga na ogół do 60 cm i kwitnie na przełomie lipca i sierpnia pięknymi drobnymi kwiatami, które zbierają się w gęstych kwiatostanach. Wilczomlecz białobrzegi wyróżniają duże, jajowate liście, których zieleń okala szeroka biała obwódka. Młode liście bywają całkowicie białe. Korzenie rośliny z racji na trudne warunki w jakich wzrasta w środowisku naturalnym są grube i bardzo długie, dlatego wilczomlecze z powodzeniem radzą sobie z okresowymi suszami.
Wilczomlecz białobrzegi – uprawa i pielęgnacja, autor: Eirena/pixabay.com
Wymagania uprawowe wilczomleczu białobrzegiego
Wilczomlecz obrzeżony należy do roślin jednorocznych, które cenią stanowiska o podłożu przepuszczalnym, próchniczym i dobrze nasłonecznionym. Nie przepada za cieniem, gdzie traci zwarty pokrój i staje się mniej urodziwy. Uprawę można rozpocząć w połowie marca wysiewając nasiona w chłodnej szklarni, aby z końcem kwietnia przenieść sadzonki do gruntu. Ważne jest przy tym przerywanie siewek – najlepszy rozsad siewek to 10-12 cm, później już na rabatach 20×30 cm.
Rozmnażanie wilczomleczu obrzeżonego
Rozmnażanie wilczomleczu białobrzegiego opiera się o wysiew nasion. Jest to również roślina, która z powodzeniem rozmnaża się przez samosiew.
Pielęgnacja wilczomleczu białobrzegiego
Podstawą w pielęgnacji wilczomleczu obrzeżonego jest posadzenie go na jednym, określonym stanowisku – roślina ta bowiem bardzo źle znosi przesadzanie. Po posadzeniu rośliny na miejsce stałe, po jej zadomowieniu się, dobrze jest przyciąć jej wierzchołek – zabieg ten opóźni kwitnienie i pozwoli uzyskać niższą oraz piękniej rozkrzewioną formę. Tym sposobem krzaczki będą ładnie wyprostowane i nie będą się pokładały po podłożu.
Choroby i szkodniki wilczomleczu
Wilczomlecz białobrzegi najczęściej atakowany jest przez choroby grzybowe jak szara pleśń, która objawia się szarym nalotem na liściach i kwiatach. Wśród szkodników warto uważać na mszyce, które niezwykle osłabiają rośliny. Najlepiej przeciwdziałać im stosując profilaktycznie środki ekologiczne.
Odmiany wilczomleczy białobrzegiego
Roślina ta ma niewiele odmian, które różnią się między sobą między innymi intensywnością barwy i szerokością obwódek liści i na przykwiatkach, a także siłą wzrostu. Najciekawsze z odmian to:
- ‘White Top’ – odmiana wcześnie kwitnąca, oferuje szerokie, biało obrzeżone liście i osiąga do 80 cm wysokości – może być uprawiana pod osłonami z przeznaczeniem na kwiaty cięte.
- ‘Multicup’ to niewysoka odmiana osiągająca do 45 cm – idealnie sprawdza się w uprawie ogrodowej.
Do rodziny wilczomleczy, które warto posadzić w domu lub ogrodzie zaliczamy również wilczomlecze trójżebrowe, lśniące i nadobne (znane jako poinsecja lub gwiazda betlejemska).
Zastosowanie wilczomleczu białobrzegiego
Roślina ta najczęściej stosowana jest jako dopełnienie rabat, gdzie pięknie komponuje się z różnymi bylinami i roślinami jednorocznymi. Bardzo ładnie zdobi również obrzeża chodników, a w praktyce można spotkać ją również w pojemnikach np. na balkonach czy tarasach.
UWAGA na sok wilczomleczy!
Podczas uprawy wilczomleczy – zarówno białobrzegiego jak i pozostałych odmian, warto pamiętać o tym, że zawiera on toksyczny sok mleczny. Jego spożycie np. przez dzieci lub zwierzęta, może prowadzić do poważnych zatruć pokarmowych, a w kontakcie ze skórą wywołuje silne podrażnienia. Podczas zbiegów pielęgnacyjnych dobrze jest stosować rękawiczki ochronne, a przy tym należy uważać aby nie zatrzeć nimi oczu, nosa lub ust.
Fot. główna: Eirena/pixabay.com