|
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) |
|
| Wysokość | 2-3 m |
| Kwitnienie | V, VI |
| Stanowisko | półcień, słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty |
| Pokrój | wzniesiony, przewieszający się |
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) jest krzewem liściastym, należącym do rodziny hortensjowatych (Hydrangeaceae), często mylnie nazywanym jaśminem. W naturze rośnie od Turcji i Kaukazu po Wyspy Egejskie, Włochy oraz południowe rejony Austrii. Ze względu na niezwykle aromatyczny, mocny zapach jest chętnie uprawiany już od XVI wieku aż do dziś.
Jaśminowiec wonny jest rozłożystym krzewem a jego pędy są proste i z wiekiem zaczynają się przewieszać. Liście mają około 8 cm długości, mają kształt elipsy o brzegach z drobnymi ząbkami (do 11 par ząbków na liściu). Krzew kwitnie w maju i czerwcu a jego wonne kwiaty są duże, kremowobiałe i mają po cztery płatki. W środku jest mało widoczny słupek i dobrze widoczne liczne pręciki w kolorze żółtym.
Jaśminowiec wonny – uprawa
Jaśminowiec wonny nie sprawia w uprawie żądnych problemów. Jest odporny na choroby i szkodniki. Ma niewielkie wymagania glebowe i stanowiskowe. Jest krzewem mrozoodpornym. To roślina łatwa w uprawie.
Fot. główna: I.Sáček, CC0, commons.wikimedia.org