|
Jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius) |
|
| Wysokość | 2-3 m |
| Kwitnienie | V, VI |
| Stanowisko | półcień, słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty |
| Pokrój | wzniesiony, przewieszający się |
Jaśminowiec wonny w pigułce
- Jaśminowiec wonny to wieloletni krzew liściasty z rodziny hortensjowatych, ceniony za mocny zapach i białe kwiaty
- Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych i gleby żyzne, dobrze zdrenowane
- Kwitnie w maju i czerwcu, z dużymi, kremowobiałymi kwiatami
- Uprawa jest łatwa, wymaga regularnego podlewania i sporadycznego nawożenia
- Przycinanie po przekwitnięciu jest kluczowe dla zdrowego wzrostu i obfitego kwitnienia
- Istnieją różne odmiany jaśminowca wonnego, wyróżniające się wyglądem i rozmiarem
Jak wygląda jaśminowiec wonny
Jaśminowiec wonny jest zwartym, rozłożystym krzewem a jego pędy są proste i z wiekiem zaczynają się przewieszać. Osiąga od 1 do 3 metrów wysokości. Liście mają około 8 cm długości, mają kształt elipsy o brzegach z drobnymi ząbkami (do 11 par ząbków na liściu), są barwy ciemnozielonej i opadają na zimę.
Krzew kwitnie w maju i czerwcu a jego wonne kwiaty są duże, kremowobiałe, pojedyncze lub półpełne i mają po cztery płatki. W środku jest mało widoczny słupek i dobrze widoczne liczne pręciki w kolorze żółtym. Kwiatostany zebrane w luźne grona, pojawiają się wczesnym latem i są głównym atutem tego krzewu.
Ze względu na obfite i aromatyczne kwitnienie, jaśminowiec wonny jest często wykorzystywany w projektach ogrodowych, zarówno jako soliter, jak i element żywopłotów ozdobnych.
Jaśminowiec wonny – uprawa
Jaśminowiec wonny nie sprawia w uprawie żądnych problemów. Preferuje stanowiska słoneczne do półcienistych i gleby żyzne (jest dość tolerancyjny co do rodzaju podłoża), dobrze zdrenowane o umiarkowanej wilgotności. Ważne jest, aby miejsce sadzenia było dobrze przygotowane i jeśli ziemia jest słabej jakości to dodać kompost lub dobrej jakości ziemię ogrodową, co wspomoże wzrost krzewu i jego kwitnienie.
Jaśminowiec wonny wymaga regularnego podlewania, szczególnie w okresach suszy, choć dorosłe rośliny są dość odporne na krótkotrwałe niedobory wody. Krzew ten nie potrzebuje częstego nawożenia; wystarczające będzie jednorazowe zastosowanie nawozu wieloskładnikowego wczesną wiosną.
Jest rośliną odporną na większość chorób i szkodników, co sprawia, że jest łatwa w uprawie i nie wymaga specjalistycznej pielęgnacji. Jest krzewem mrozoodpornym.
Jak i kiedy przycinać jaśminowca wonnego
Przycinanie jaśminowca wonnego jest kluczowym elementem pielęgnacji, który pozwala zachować zdrowy wzrost i obfite kwitnienie krzewu. Optymalnym czasem na przycinanie jest moment bezpośrednio po przekwitnięciu, zwykle wczesnym latem, co pozwala na wykształcenie nowych pędów, które będą kwitły w następnym sezonie. Przy przycinaniu należy usuwać wszystkie przekwitnięte kwiatostany, co nie tylko poprawia wygląd krzewu, ale także stymuluje rozwój nowych pąków.
Ważne jest również usunięcie starych, słabych oraz martwych gałęzi, co zapewnia lepsze doświetlenie i wentylację rośliny. Młode, zdrowe pędy można przycinać, by kształtować krzew i zachować pożądany rozmiar oraz kształt. W przypadku starszych roślin, które przestały obficie kwitnąć, można zastosować cięcie odmładzające, polegające na silnym przycięciu niemalże do bazy krzewu, aby pobudzić roślinę do wypuszczania nowych, silnych pędów. Regularne przycinanie jest niezbędne, aby jaśminowiec wonny zachował atrakcyjny wygląd i zdrowie przez wiele lat.
Odmiany jaśminowca wonnego
- Jaśminowiec wonny 'Variegatus’ – Charakterystyczną cechą tej odmiany są liście z białymi obrzeżami, co nadaje krzewowi wyjątkowy, dekoracyjny wygląd. Kwiaty pozostają białe i intensywnie pachnące. 'Variegatus’ jest doskonałym wyborem do tworzenia kontrastowych akcentów w ogrodowych kompozycjach.
- Jaśminowiec wonny 'Plena’ – odmiana ta jest znana z obfitego kwitnienia półpełnych do pełnych, bardzo pachnących kwiatów, które pojawiają się w bogatych bukietach. 'Plena’ dodaje romantycznego charakteru każdemu ogrodowi, a jej kwiaty są często wykorzystywane w bukietach.
- Jaśminowiec wonny 'Innocence’ – wyróżnia się białymi, pachnącymi kwiatami i atrakcyjnymi, zielonymi liśćmi z kremowymi lub żółtymi plamami i smugami. Jest to odmiana o nieco niższym pokroju, która świetnie nadaje się do mniejszych ogrodów lub jako element kompozycji rabatowych.
- Jaśminowiec wonny 'Minnesota Snowflake’ – ta odmiana przyciąga uwagę bardzo obfitym kwitnieniem małych, pełnych kwiatów, przypominających płatki śniegu, które gęsto pokrywają krzew. 'Minnesota Snowflake’ jest ceniona za swój zwarty pokrój i mocny, słodki zapach kwiatów, sprawdzając się doskonale jako soliter.
- Jaśminowiec wonny 'Aureus’ – wyróżnia się przede wszystkim swoimi jaskrawo żółtymi liśćmi, które dodają koloru do ogrodu nawet wtedy, gdy krzew nie kwitnie. Kwiaty tej odmiany są białe i intensywnie pachnące, co sprawia, że 'Aureus’ jest atrakcyjnym wyborem zarówno dla zmysłów wzroku, jak i węchu.
Jaśminowiec wonny – Podsumowanie
Jaśminowiec wonny to ceniony za swój intensywny zapach i piękne kwiaty krzew, łatwy w uprawie i pielęgnacji. Preferuje słoneczne do półcienistych stanowisk i umiarkowanie wilgotne, dobrze zdrenowane gleby. Regularne przycinanie po przekwitnięciu zapewnia jego zdrowy wzrost i obfite kwitnienie. Istnieją różne odmiany jaśminowca, każda z unikalnymi cechami, co umożliwia ich zastosowanie w różnorodnych projektach ogrodowych.
Jak i kiedy przycinać jaśminowca wonnego?
Przycinanie jaśminowca wonnego jest kluczowym elementem pielęgnacji, najlepiej przeprowadzać je bezpośrednio po przekwitnięciu, zwykle wczesnym latem. Usuwa się wtedy przekwitnięte kwiatostany, stare, słabe oraz martwe gałęzie, co stymuluje rozwój nowych pąków i zachowuje zdrowy wzrost oraz obfite kwitnienie krzewu.
Bibliografia:
- W. Gawrys, Ogrody, Ogródki, Zieleńce, Noce czerwcowe: Jaśminowiec wonny 'Aureus’, 06/2009. s. 85
- A. Zakrzewska, Kwietnik, Co tak pięknie pachnie?, 05/2010, s. 32-34
- M. Łączyńska, Ogrody, Ogródki, Zieleńce, Pięknie kwitnące krzewy – jaśminowiec wonny, 02/2011, s.26-27
- P. Syga, Kwietnik, Aromat letniej nocy, 07/2007, s. 46-47
Fot. główna: I.Sáček, CC0, commons.wikimedia.org
