Wiosenna piątka skalna to rośliny na skalniak o podobnych wymaganiach w kwestii ich uprawy oraz zabiegów pielęgnacyjnych, a dodatkowo świetnie czują się one w swoim towarzystwie. Do tej pięknej i zarazem świetnie sprawdzającej się na rabatach, skalniakach, donicach czy murkach grupy roślin zaliczyć możemy gęsiówkę kaukaską, smagliczkę skalną, ubiorek wiecznie zielony, żagwin ogrodowy oraz floks skrzydlasty. Te szybko rozrastające się rośliny to doskonały sposób na wypełnienie przestrzeni pod wyższymi roślinami, ale i efektowna ozdoba każdego ogrodu. Dlaczego warto postawić na nie w ogrodzie? Co warto o nich wiedzieć?
Gęsiówka kaukaska
Gęsiówka kaukaska (Arabis alpina) to bylina z rodziny kapustowatych, którą charakteryzują przewieszające się pędy oraz drobne, gęsto skupione kwiaty. Dzięki szybkiemu wzrostowi i rozgałęzieniom tworzy w ogrodzie prawdziwe dzieła sztuki w postaci gęstych poduch, pokrytych szarozielonymi, jajowatymi i ząbkowanymi liśćmi. Na powierzchni rośliny znajdziemy również lekkie owłosienie. Gęsiówka kaukaska przepięknie kwitnie od marca do czerwca, aby ponownie ozdobić ogród we wrześniu. Jej niezwykle subtelne kwiatuszki oferują barwę białą lub kremową, czasami lekko zaróżowioną.
Bardzo często kwitnie tak obficie, że całkowicie przysłania liście. Bylina ta wykazuje wysoką wytrzymałość, a przy tym ma niewygórowane wymagania uprawowe i pielęgnacyjne (nie wymaga nawet nawożenia). Najlepiej czuje się na słonecznych stanowiskach oraz lekkim, umiarkowanie wilgotnym, przepuszczalnym i zasadowym podłożu. Jest to roślina mrozoodporna, jednak przy ostrzejszych zimach, dobrze jest osłonić ją np. agrowłókniną.
Smagliczka skalna
Smagliczka skalna (Aurinia saxatilis) podobnie jak gęsiówka kaukaska jest byliną w rodziny kapustowanych i bez wątpienia jedną z najbardziej urodziwych. Jej wzniesione pędy wzrastają do 30 cm, lekko pokładając się na podłożu. Charakterystyczne dla niej są łopatkowate liście, które tworzą gęste rozety, a także piękne, drobne i delikatne, ale przy tym intensywnie żółte kwiaty, które zbierają się w luźne wiechy.
Roślina ta kwitnie w miesiącach kwietniu i maju, a przy sprzyjających warunkach i odpowiedniej pielęgnacji obradza również na jesień. Jako bylina klimatu górskiego uwielbia słoneczne stanowiska i sporą wilgotność, jednak świetnie znosi okresy przejściowej suszy. Co więcej jest mrozoodporna, nie ma wysokich potrzeb uprawowych i nie wymaga szczególnej pielęgnacji.
Ubiorek wiecznie zielony
Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) należy do krzewinek. Jako zimozielona roślina sięga około 10-40 cm wysokości i rozrasta się w niezwykle szybkim tempie. Jego niewielkie, skórzaste liście tworzą zjawiskowe poduchy, przez co świetnie sprawdza się do zadarniania nawet sporych powierzchni. Ubiorek wiecznie zielony kwitnie na biało, a jego kwiaty tworzą baldachowe grona, które zdobią roślinę od marca, a później także jesienią.
Podobnie jak powyższe rośliny wiosennej piątki skalnej raczy nas zatem swoim kwitnieniem dwa razy w roku. Dla prawidłowego rozwoju, krzewinka ta potrzebuje podłoża piaszczysto-gliniastego, najlepiej przepuszczalnego i wilgotnego o odczynie zbliżonym do obojętnego. Doskonale wzrasta na stanowiskach słonecznych, ciepłych, ale jednocześnie osłoniętych od wiatru. Świetnie reaguje na nawożenie – najlepiej kompostem, zaraz po pierwszym wiosennym zakwitnięciu. Tym sposobem obdarowuje obfitszym i długim kwitnieniem.
Żagwin ogrodowy
Żagwin ogrodowy (Aubrieta cultorum) to roślina o delikatnych różowych, purpurowych, białych lub fioletowych kwiatach, które osłaniają liście. Jest on niski, jednak szybo się rozrasta, tworząc zwieszające się pędy obfito obrośnięte jajowatymi, owłosionymi listkami. Jak pozostałe byliny z wiosennej piątki skalnej nie jest wymagający, a przy tym jest bardzo łatwy w uprawie.
Preferuje stanowiska suche, lekko kamieniste i słoneczne. Podłoże powinni być przy tym przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne i o odczynie zasadowym. Zabiegi pielęgnacyjne są w przypadku żagwina ogrodowego zbędne, jednak dla uzyskania pięknego kwitnienia na jesień, warto przyciąć roślinę po pierwszym kwitnieniu (poniżej pędów kwiatowych), a następnie nawieźć oraz podlewać.
Floks szydlasty
Floks szydlasty (Phlox subulata) to roślina wywodząca się z Ameryki Północnej i znany jest również pod nazwą płomyk. Jego atutem jest całkowita mrozoodporność. Jako zimozielona, niska i płożąca się roślina oferuje igiełkowate liście, które z nadejściem maja zakrywają białe, cudownie pachnące kwiaty. Jego płożące się pędy same się ukorzeniają, przez co doskonale zdaje on egzamin na małych skarpach, skutecznie je wzmacniając.
Floks szydlasty nie jest wymagający, a przy tym doskonale radzi sobie z suszą, jak i czasowym, nadmiernym przelaniem. Najlepiej wzrasta na glebie piaszczystej, przepuszczalnej i o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Preferuje przy tym stanowiska zaciszne, dobrze nasłonecznione.
Prawda, że robią wrażenie? Dlatego warto się dowiedzieć jak zrobić skalniak i do działa 🙂
Fot. główna: Allan Harris/flickr.com
