Bugenwilla – uprawa i pielęgnacja

Spis treści

Jak wygląda bugenwilla Uprawa bugenwilli Gdzie można uprawiać bugenwillę Pielęgnacja bugenwilli Bugenwilla – przycinanie Bugenwilla rozmnażanie Bugenwilla odmiany

Bugenwilla Bougainvillea
Wysokość	do 12 m
Kwitnienie	VI, VII, VIII, IX
Stanowisko	słoneczne
Wilgotność gleby	stale wilgotna
Ozdobność	liście, cała roślina
Pokrój	krzaczasty, pnący, wzniesiony

Bugenwilla (Bougainvillea), inaczej kącicierń jest rodzajem prymitywnych, zimozielonych pnączy z rodziny nocnicowatych. Wyróżnia się 16 jej gatunków. W naturze rosną przede wszystkim w Ameryce Południowej, ale zostały introdukowane do strefy podzwrotnikowej, gdzie świetnie sobie poradziły. Uprawiane w naszym klimacie tylko w pojemnikach ze względu na zbyt niskie temperatury, mogą być traktowane jako pnącza, krzewy a nawet drzewka. Niestety więc roślina ta nie jest w stanie u nas w pełni rozwinąć skrzydeł i pokazać swej urody.

Jej nazwa pochodzi od nazwiska admirała francuskiej marynarki Louisa Antoine’a de Bougainville, który jako pierwszy opisał ją w roku 1768.

Jak wygląda bugenwilla

Bugenwille mają cienkie pędy dorastające nawet do nawet 12 m wysokości. By wspinać się na podpory i przy nich utrzymywać, w kącikach liści ukryte charakterystyczne ciernie. Liście rosną naprzemianlegle na krótkich ogonkach. Są okazałe, a ich blaszka jest skórzasta, od spodu porośnięta delikatnymi włoskami. Bugenwilla kwitnie od wczesnej wiosny aż do późnej jesieni, ale kwiaty barwy żółtej nie są zbyt rzucające się w oczy.

Prawdziwą ozdobą, są okazałe przykwiatki, które są niezwykle dekoracyjne z powodu i wielkości i jaskrawego ubarwienia. Mogą być różowe, fioletowe, pomarańczowe, czerwone, białe oraz purpurowe. W miejscu kwiatów pojawiają się owoce w postaci orzeszków wspartych na okwiecie i podkwiatku. Dzięki nim z łatwością rozsiewane są przez wiatr.

Uprawa bugenwilli

Bugenwilla jest rośliną wymagającą zarówno jeśli chodzi o podłoże, które musi być żyzne i stale wilgotne, ale również co do miejsca. Potrzebuje bowiem dużej ilości słońca. Idealne jest stanowisko południowe, ewentualnie wschodnie. Liście rośliny są bardzo wrażliwe, dlatego przesuszenie lub przelanie rośliny grozi ich szybkim opadnięciem. Tak samo reagują na silne wiatry. Bugenwilla wymaga częstego zasilania. Odpowiednie będą szybko działające nawozy wieloskładnikowe w płynie lub biohumusy, zapewni to dużo bardziej obfite kwitnienie.

Roślina nie jest mrozoodporna, dlatego na zimę powinna być umieszczana w pomieszczeniu z temperaturą ok. 10°C. Od listopada do lutego przechodzi okres spoczynku, wówczas to podlewa się ją raz w tygodniu tylko taką ilością wody by nie zasuszyć podłoża. Liście w tym czasie w dużej ilości opadają, ale pędy pozostają wciąż żywe. W lutym, zanim wejdzie w okres wegetacji wszystkie pędy powinny zostać skrócone o 1/3, zapewni to mocniejsze zagęszczenie i bujniejsze kwitnienie w nadchodzącym sezonie.

Gdzie można uprawiać bugenwillę

Roślinę można uprawiać w domu i trzymać przy południowym lub wschodnim oknie. Jednak uważać należy na letnie słońce by nie poparzyło liści, dlatego lepiej jest odgrodzić latem doniczkę od okna firanką. Jeśli posiadacie ogród zimowy, to będzie doskonałe dla niej miejsce, warunek jest taki, że temperatura nie będzie tam spadać zimą poniżej 10ºC. Trzeba tylko roślinie zapewnić możliwość wspinania się.

Jeśli zdecydujemy się na uprawę bugenwilli na zewnątrz, trzeba się od razu nastawić na przeniesienie jej przed zimą do pomieszczenia jasnego i temperaturą oscylującą w granicach 10-15ºC. Zgubi wówczas nawet większość liści, ale bez obawy, wiosną wypuści nowe, pędy bowiem będą wciąż żywe. Bugenwilli trzeba zapewnić nie za dużą donicę (w zbyt dużej roślina stawia na liście) i albo postawić na balkonie lub tarasie, albo w ogrodzie i wówczas dobrze jest ją zadołować. Na dwór powinna trafić dopiero gdy nie występują już przymrozki, więc w drugiej połowie maja. I właśnie w maju pojawiają się w sklepach sadzonki w postaci albo kłączy albo małych drzewek, najczęściej u nas barwy różowofioletowej.

Pielęgnacja bugenwilli

Kluczowe jest podlewanie bugenwilli, gdyż przesuszona roślina bardzo szybko gubi liście, przelewana podobnie. Dotyczy to zarówno roślin uprawianych w domu jak i na zewnątrz. Pamiętać należy, że woda nie może stać w podstawkach. Ze względu na duże wymagania pokarmowe, należy ją zasilać nawet co tydzień od kwietnia do sierpnia. Dobrze sprawdzi się biohumus, obornik granulowany czy gnojówka z pokrzywy. Jeśli pnącze jest już wiekowe i rośnie w dużej donicy, każdej wiosny można zebrać górną warstwę podłoża i zastąpić je kompostem. Można również zasilać rośliny nawozem mineralnym do roślin kwitnących. W tym wypadku jednak zaleca się podawanie połowy dawki zalecanej przez producenta.

Bugenwilla – przycinanie

Po każdym sezonie przed przeniesieniem rośliny do pomieszczenia należy ją dość radykalnie przyciąć (o 1/3-1/4 dł. pędów). Można to również zrobić zimą, w lutym. Jeśli nie zostanie przycięta jej pędy będą cienkie i wiotkie, słabo kwitnące.

Gdy przycinamy roślinę przed sezonem, można ją również od razu przesadzić, pamiętając przy tym w warstwie drenażowej (keramzyt, kamyki, żwir) oraz o tym, że podłoże powinno być przepuszczalne i lekkie, a zapewni to wymieszanie go z perlitem lub wermikulitem. Pamiętać przy przesadzaniu o doniczce, żeby nie była za duża, w ciasnej lepiej roślina kwitnie. I uwaga na korzenie, źle znosi ich połamanie. 3 tygodnie po przesadzeniu rośliny nie zasilamy nawozami.

Bugenwilla rozmnażanie

W naszym klimacie bugenwilli się w zasadzie nie rozmnaża (nie wytwarza nasion), gdyż trzeba do tego anielskiej cierpliwości i zapewnienia roślinie przez wiele miesięcy wysokiej temperatury (25-30ºC). Ale jeśli ktoś ma ochotę, można pędy średnicy ołówka i długości 10 cm poutykać w pojemniku wypełnionym wilgotnym piaskiem zmieszanym z kompostem. Całość okryć folią spożywczą, która będzie tworzyła namiot. Uprawę taką trzeba często zraszać. Może minąć wiele miesięcy zanim pędy się ukorzenią.

Łatwiej jest rozmnożyć bugenwillę przez odkłady. Wystarczy nagiąć pędy, umocować w podłoży za pomocą choćby śledzia od namiotu, nadciąć go wzdłuż na długości 1 cm i przysypać 10centymetrowy jego fragment ziemią. I często to miejsce zraszać (ma być wciąż wilgotne). Gdy będzie już widać, że pęd się przyjął, odciąć i zasadzić w miejscu docelowym.