Fotergilla większa (Fothergilla major) | |
| Wysokość | 1,5-2 m |
| Kwitnienie | IV, V |
| Stanowisko | słoneczne, półcień |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna |
| Ozdobność | kwiaty, liście |
| Pokrój | rozłożysty |
Fotergilla większa (Fothergilla major) to rozłożysty, nieregularnie rozgałęziony krzew liściasty z rodziny oczarowatych. Dorasta do 1,5-2 metrów wysokości i podobnej rozpiętości. Fotergilla większa kwitnie na przełomie kwietnia i maja wraz z pojawieniem się liści. Jej kwiaty są białe, zebrane na sztywnych pędach w kłosowate, puszyste kwiatostany o miodowym zapachu. Fotergilla większa ma liście skórzaste, ciemnozielone, od spodu sinawe, jesienią przebarwiające się na żółto-czerwony lub pomarańczowy kolor. Roślina doskonale nadaje się do uprawy w ogrodach przydomowych, na rabaty w połączeniu z innymi roślinami, a także jako soliter. Można z niej tworzyć nieformowane żywopłoty.
Uprawa fotergilli większej
Fotergilla większa to roślina niezbyt wymagająca w uprawie. Rośnie na glebie żyznej, próchnicznej, umiarkowanie wilgotnej, o kwaśnym lub lekko kwaśnym odczynie. Nie toleruje podłoży wapiennych o odczynie zasadowym. Najlepiej rozmnaża się wegetatywnie przez ukorzenianie wierzchołkowych sadzonek zielnych. Roślinę sadzimy jesienią lub wiosną. Krzew ten jest odporny na niskie temperatury, rzadko atakowany przez szkodniki i choroby. Fotergilla większa nie potrzebuje cięcia, jednak wczesną wiosną powinniśmy usunąć chore, uszkodzone i suche pędy. Dla lepszego wyglądu możemy zastosować nawozy organiczne. Najkorzystniej rozwija się na stanowisku słonecznym lub lekko zacienionym. Jest odporna na suszę i zanieczyszczenia powietrza. Fotergilla większa zawiązuje owoce, jednak są one niezbyt widoczne wśród liści. Owoce (torebki) są brązowe i owłosione, po dojrzeniu we wrześniu gwałtownie pękają i wyrzucają czarne nasiona.
Fot. główna: Captain-tucker, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
