|
Dabecja kantabryjska Daboecia cantabrica |
|
| Wysokość | 30-40 cm |
| Kwitnienie | IX, VII, VIII, X |
| Stanowisko | półcień, słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie wilgotna, wilgotna |
| Ozdobność | liście, kwiaty |
| Pokrój | wyprostowany |
Dabecja kantabryjska (Daboecia cantabrica) to niska, zimozielona, liściasta krzewinka, przypominająca swym wyglądem wrzosiec, lecz o znacznie większych liściach. Dorasta do 30-40 centymetrów wysokości. Kwitnie od lipca do września, przy sprzyjającej aurze do października. Kwiaty zapylane są przez różne zapylacze, głównie przez pszczoły i trzmiele. Ciekawostką jest, że trzmiele, by dostać się do ulubionego nektaru wygryzają w płatkach dziurki, ponieważ są zbyt duże by dostać się do kielicha.
Dabecja najpiękniej prezentuje się sadzona wśród wrzosów, wrzośców czy innych roślin lubiących kwaśne podłoże. Można z niej tworzyć obwódki rabat kwiatowych, będzie również niebanalną ozdobą skalniaka.
Dabecja kantabryjska – jak wygląda
Dabecja kantabryjska ma przepiękne duże, beczułkowate, zwisające kwiaty z wywiniętymi końcami płatków, zebrane są na wierzchołkach pędów w groniaste kwiatostany. Kwiatuszki przybierają różne barwy – od różowych w wielu odcieniach, po lawendowe, karminowe, liniowe oraz białe. Płatki po przekwitnięciu opadają, czyli inaczej niż to ma miejsce w przypadku wrzośców. W miejscu kwiatów pojawiają się owoce w postaci czterokomorowej torebki, w której mieści się wiele nasion.
Krzewinka tworzy sztywne, wzniesione pędy ozdobione przeuroczymi drobnymi, lancetowatymi, skórzastymi liśćmi, o lekko podwiniętych brzegach, z wierzchu, w zależności od odmiany mogą być zielone, żółtozielone lub czerwonawe, a od spodu srebrzyste. Roślina mocno się ukorzenia, ale system korzeniowy, choć rozległy znajduje się pod powierzchnią ziemi.
Dabecja kantabryjska polecana do nasadzeń na wrzosowiskach, skalniakach, do ogrodów przydomowych, na klomby lub na trawniki. Można ją stosować jako roślinę okrywową, oraz na obwódki. Nadaje się do uprawy w pojemnikach jak również do ogrodów w stylu japońskim lub naturalistycznym.
Uprawa dabecji kantabryjskiej
Dabecja kantabryjska wymaga stanowiska zacisznego, osłoniętego od wiatru, słonecznego, wtedy bardziej obficie kwitnie, w cieniu efekty będą słabsze. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna o kwaśnym odczynie pH. Dobrym rozwiązaniem dla utrzymania wilgotności jest ściółkowanie rośliny korą sosnową.
Dabecja kantabryjska jest niezbyt odporna na niskie temperatury, dlatego wymaga należytego i dobrego okrycia przed nadejściem zimy, szczególnie młode osobniki. Krzewinka dobrze reaguje na dość radykalne przycięcie, które wykonujemy wczesną wiosną (marzec), szybko się regeneruje i zaczyna wypuszczać młode, nowe pędy.
Dabecja kantabryjska może być rozmnażana przez sadzonki półzdrewniałe z piętką lub przez odkłady. Aby roślina zdrowo nam rosła warto zastosować przynajmniej raz w roku nawóz do roślin wrzosowatych. Krzewinka odporna na choroby, szkodniki i zanieczyszczenia powietrza. Do podlewania dabecji najlepiej użyć deszczówki.
Do najpopularniejszych odmian dabecji kantabryjskie należą:
- ‘Bellita’– odmiana karłowa o zwartym pokroju i białych kwiatach wys. 20-25 cm
- ‘Globosa Pink’– odmiana karłowa o ciemnoróżowych kwiatach wys. ok. 20 cm
- ‘Praegerae’– odmiana karłowa różowo czerwonych kwiatach wys. ok 20 cm
- ‘Purpurea’– odmiana o ciemnoczerwonych kwiatach
Fot. główna: El Grafo, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org
