Starzec Rowleya vel Sznur pereł (Senecio rowleyanus syn. Curio rowleyanus) | |
| Wysokość | 60-100 cm |
| Kwitnienie | IV, V, VI |
| Stanowisko | słoneczne |
| Wilgotność gleby | umiarkowanie sucha |
| Ozdobność | liście, cała roślina |
| Pokrój | pokładający się, płożący |
Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus syn. Curio rowleyanus) jest sukulentem z rodziny astrowatych, pochodzącym z Afryki Południowej. Ta niezwykle oryginalna roślina nazywana jest również sznurem pereł.
Roślina ma długie, wiszące lub płożące się cieniutkie, nitkowate i wiotkie pędy, dorastające do 60-100 cm długości. Na całej ich długości wyrastają mięsiste zielone listki w formie kuleczek, mające szpiczasty czubek i z biegnący przez środek półprzezroczysty, wąski paseczek. Pędy wyglądają jakby z doniczki zwisały sznurki zielonych koralików. Zdarza się, że nawet starzec uprawiany w doniczce zakwitnie, wydając malutkie, białe kwiatuszki o cynamonowym zapachu, zebrane w groniaste kwiatostany.
Uprawa starca Rowleya
Starzec Rowleya jest rośliną wymagającą i wrażliwą. Najlepiej jest uprawiać go w ziemi dedykowanej sukulentom. Trzeba bardzo uważać z podlewaniem, jeśli zostanie przelany, nitkowate pędy odpadną. Dostarcza mu się dość często, ale niewielką ilość wody. Latem lubi mieć dużo światła, ale nie bezpośrednie nasłonecznienie. Zimą potrzebuje przejść w stan spoczynku, dlatego trzeba go wynieść do jasnego i chłodnego pomieszczenia (12-16°C) i przestać podlewać na kilka tygodni. Nie wymaga zasilania, ale wiosną dobrze jest kilka razy dostarczyć mu niewielką ilość nawozu dla kaktusów i sukulentów.
Bardzo proste jest rozmnażanie starca, jego pędy po zetknięciu z podłożem bardzo szybko same się ukorzeniają. Można je również odciąć od rośliny i włożyć do wilgotnego podłoża lub pojemnika z wodą.
Fot. główna: Cillas, CC BY-SA 4.0, commons.wikimedia.org
