Babka lancetowata (Plantago lanceolata) to bylina z rodzaju babkowatych o niezwykłych właściwościach, które cenione są już od starożytności. Jej silne działanie przeciwzapalne, przeciwgorączkowe oraz przeciwkaszlowe, sprawia, że stanowi ona cenny składnik leczniczy w walce z przeziębieniami. Dodatkowo jest ona ogromnym wsparciem dla naszej skóry, gdzie wspomaga przyspieszając gojenie ran, kojenie oparzeń oraz odmrożeń.
Gatunek ten jest pospolicie występującą rośliną w Europie, jak również Afryce Północnej oraz Azji, dowędrował również do Ameryki Południowej i Północnej, a nawet na Madagaskar. Babka lancetowata należy do roślin, które szybko przystosowują się do różnych warunków, a najczęściej spotkać ją możemy na łąkach, trawnikach, polanach, przydrożach, pastwiskach czy na zielonych zboczach górskich. Niesłusznie bywa ona uznawana za chwast.
Babka lancetowata – właściwości
Ta odwieczna roślina lecznicza, swoje zastosowanie znajduje w leczeniu zaparć, przyspiesza gojenie ran, jak i wspomaga w walce ze stanami zapalnymi i kaszlem. W Persji wykorzystywano ją również w leczeniu chorób oczu, stanów zapalnych jamy ustnej, padaczki czy krwawień z macicy i przewodu pokarmowego. Badania dowodzą jej silne działanie przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwkaszlowe, przeciwkrwotoczne, przeciwzakaźne, przeczyszczające, moczopędne, ściągające oraz homeostatyczne. Jako surowiec farmaceutyczny znalazła zastosowanie jako składnik wielu leków. Dla uzyskania największych korzyści z jej walorów, jej bogate w dobroczynne składniki liści należy zbierać w porze kwitnienia, czyli od maja do września. Listki babki lancetowatej najlepiej suszyć w przewiewnych pomieszczeniach w temperaturze pokojowej.
Liście rośliny obfitują w wiele cennych związków fitochemicznych, wśród których znajdują się: polisacharydy w formie śluzów (glukomannany, ramnogalakturoniany, arabinogalaktany), glikozydy irydoidowe (aukubina, katalpol, asperulozyd), flawonoidy jak luteoilina, oraz garbniki, fenyloetanoidy: akteozyd i izoakteozyd, kwasy organiczne, kwasy fenolowe, czy związki mineralne, sole cynku, związki krzemu i enzymy proteolityczne.
Babka lancetowata – zastosowanie
Babka lancetowata jako roślina o działaniu przeciwbakteryjnym, przeciwzapalnym oraz ściągającym, jest pomocna w skurczach mięśni gładkich oskrzeli, stymuluje również układ odpornościowy. Stała się ona tym samym nieoceniona w leczeniu uporczywego, mokrego kaszlu oraz gorączki. Ma przy tym także silne działanie regenerujące oraz wspomagające gojenie ran, dlatego stosowana zewnętrzne w odmrożeniach, oparzeniach, chorobach wrzodowych skóry, zapaleniu spojówek i powiek czy stanach zapalnych jamy ustnej, jest naturalnym i bezpiecznym sposobem na ukojenie. Dodatkowo dzięki zawartym w niej flawonoidach zyskała również działanie antyoksydacyjne i przeciwnowotworowe.
Jak stosować babkę lancetowatą?
Babka lancetowata może być stosowana wewnętrznie (3-5 g /1-3 razy na dobę) i zewnętrznie np. w postaci okładów z liści na chore miejsca. Rzadkie, ale mogące wystąpić działania niepożądane to nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia, nadwrażliwość i stany zapalne skóry. Jej niesamowite właściwości czynią ją rośliną o wysokich walorach terapeutycznych, dlatego ze względu na niskie ryzyko skutków ubocznych, naprawdę warto się do niej przekonać.
Fot. główna: Jac. Janssen/flickr
