Strona Główna OgródRośliny ozdobne Ifejon – uprawa i pielęgnacja

Ifejon – uprawa i pielęgnacja

autor Ogarnij Ogród

Ifejon (Ipheion)

Wysokość15 cm
KwitnienieIV, V, VI
Stanowiskosłoneczne, półcień
Wilgotność glebyumiarkowanie sucha
Ozdobnośćkwiaty
Pokrójwzniesiony

Ifejon (Ipheion) jest rośliną z typu bylin cebulowych i zalicza się do rodziny czosnkowatych. Ta pochodząca z Ameryki Południowej – głównie Urugwaju i Argentyny roślina, posiada wyłącznie jeden gatunek Ifejon jednokwiatowy (Ipheion uniflorum syn. Triteleia uniflora lub Brodiaea uniflora). I choć wydawać by się mogło, że skoro pochodzi z ciepłych rejonów świata, to u nas ma marne szanse na przetrwanie, to nic bardziej mylnego, w naszym klimacie ma się świetnie. Warto sadzić go w ogrodzie, tworzy bowiem pięknie kwitnące kobierce, może również zdobić trawnik obok choćby krokusów, narcyzów czy szafirków. Ifejony są jednymi z najdłużej kwitnących cebulowych roślin ozdobnych.

Ifejon

Ifejon, autor: Tony, CC BY 2.0, commons.wikimedia.org

Jak wygląda Ifejon

Dorosłe okazy ifejona sięgają 15 cm wysokości, mają podłużne i wąskie liście w odcieniu ciemnej zieleni, a ich cebulka osiąga średnicę 2-3 cm i długość do 4 cm.

Roślina kwitnie w kwietniu , wystawiając swoje urocze kwiatuszki do słońca i rozsiewając wokół siebie bardzo przyjemną, słodką woń, wieczorem zaś je zamykając. Kwiaty ifejona są bardzo charakterystyczne, swym kształtem przypominając gwiazdki. Często zdobi je jasna smuga na pojedynczych płatkach korony. Charakter kwiatuszków w pełni oddaje ich angielska nazwa Springstar czyli Wiosenna gwiazda właśnie. Kwiaty mają po sześć płatków, które pięknie otwierają się w słoneczne dni. Naturalnie roślina ta ma kolor niebieski, niemniej dostępne są również jej krzyżówki w kolorach bieli, różu oraz fioletu, które kwitną wiosną, długo utrzymując piękne kwiaty. Jeden pęd to jeden kwiatostan. Gdy kwiatki przekwitną, w ich miejsce pojawiają się owoce w postaci pękających torebek wypełnionych licznymi nasionami.

Ifejon to ceniona roślina miododajna.

Ifejon 'Alberto_Castillo'

Ifejon 'Alberto_Castillo’, autor: David Short, CC BY 2.0, commons.wikimedia.org

Uprawa ifejona

Uprawa rośliny nie jest wymagająca, roślina ceni sobie słoneczne stanowiska, ale dobrze radzi sobie również w tych lekko zacienionych. Sadzić można go od września do listopada. Najlepiej rośnie na glebach przepuszczalnych, średnio żyznych i oferujących obojętne pH. I jeśli takie warunki zostaną roślinie zapewnione, będzie kwitnąć długo i intensywnie.

Ponieważ jest stosunkowo wytrzymały, może z powodzeniem przetrwać nawet w temperaturach do -15°C, dlatego w wielu rejonach roślina ta może zimować w gruncie. Jeśli spodziewamy się trzaskających mrozów, dobrze jest okryć powierzchnię ziemi agrowłókniną, albo świerkowymi gałązkami. Jeśli natomiast roślina rośnie na kwiatowych rabatach, zawsze świetnie sprawdza się ściółkowanie podłoża kora drzew liściastych, zrębkami lub kompostem. Przemarznięciu cebul zapobiegnie również ich dość głębokie sadzenie, czyli ok. 10 cm pod powierzchnią.

Ifejon

Ifejon, autor: Kurt Stüber, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org

 Rozmnażanie ifejona również nie sprawia kłopotu – można je wykonywać zarówno poprzez cebulki przybyszowe, których roślina wytwarza znaczną ilość, jak i z pomocą nasion. Zresztą co kilka lat warto wykopywać cebule i oddzielać te przybyszowe, inaczej roślina zbyt mocno się zagęści, co nie wpłynie dobrze na jej kondycję. Sadzenie przypada na okres jesienny.

Odmiany Ifejonów

Odmiany ifejona rosnące w naturze to te niebieskie, jednak dzięki krzyżówkom możemy cieszyć się również innymi wariantami:

  • ’Alberto Castillo’, 'White Star’, 'Album’ to odmiany w pięknym odcieniu bieli;
  • ’Wisley Blue’, 'Jessie’, 'Rolf Fiedler’ oferują piękną niebieską i błękitną paletę barw;
  • ’Tessa’, 'Charlotte Bisshop’ to odmiany różowe;
  • ’Froye Mill’ urzeka z kolei pięknym ciemno fioletowym odcieniem.
Ifejon 'Rolf Fiedler'

Ifejon 'Rolf Fiedler’, autor: cultivar413, CC BY 2.0, commons.wikimedia.org

Fot. główna: odmiana 'Alberto Castillo’, autor: Peter coxhead, CC BY-SA 3.0, commons.wikimedia.org

Przeczytaj także

Dodaj komentarz