Nadeszła epoka romantyzmu, a wraz z nią inne postrzeganie ogrodów. Po barokowym, uporządkowanym pod linijkę symetryzmie nastał tzw. ogród angielski, czyli era naturalności, ciepłych barw, miękkich linii i pozornego chaosu. W ogrodach nastały rządy natury. Idealnie, co do centymetra przycięty żywopłot zastąpił gąszcz kwitnących powojników, równo przycięty trawnik zamienił się w gąszcz traw poprzeplatany jednorocznymi kwiatami i ziołami. Surowe mury zaczęły porastać pięknie kwitnące i pachnące róże. Schody, murki, pnie drzew czy pergole gęsto oplotły pnącza. Wśród bujnej zieleni wiją się kręte, kamienne ścieżki a z konaru drzewa zwisa huśtawka na sznurach. Dalej, ukryta w zaułku, stoi kamienna ławka a jeszcze dalej fontanna. Prawdziwy ogród angielski kształtuje sama natura, nasza ingerencja powinna być minimalna.
Rośliny do ogrodu angielskiego
Tło ogrodu angielskiego to zieleń. Pamiętać należy, żeby wybrać również te rośliny, zwłaszcza krzewy, które zielone będą przez cały rok. Jedną z cech ogrodu angielskiego jest jego piękno przez cały rok. Jedne rośliny przekwitają, inne zaczynają kwitnąć. Należy również wziąć pod uwagę, że nie wszystkie rośliny, które w Anglii bez problemu przetrwają zimę, przetrwają ją u nas. Można je zastąpić naszymi rodzimymi.
Ogród angielski, autor: ukgardenphotos/flickr.com
Pięknie będą się prezentowały np. wrzosy i paprocie. Unikać należy również sadzenia roślin egzotycznych, ale za to można siać zioła, które będą się pięknie komponowały rosnąć wśród kwiatów. Można ogródek ziołowy stworzyć jako osobny byt, ogrodzony niskim żywopłotem. Powinny się w nim znaleźć mięty, szałwie, rozmaryny bergamotki, krwawniki pospolite i werbeny, w najróżniejszych odmianach. Kamienną ławeczkę czy altanę dobrze jest obsadzić w koło roślinami, które odstraszą komary, muchy czy ćmy. Należą do nich lawendy, kocimiętka, tymianek czy piołun.
Cechą ogrodu angielskiego jest również jego piętrowość, rośliny przechodzą płynnie jedne w drugie, stanowiąc dla siebie często tło. Ma to też zalety praktyczne. Pierwsze piętro to rośliny, które gęsto porastają podłoże tuż przy powierzchni ziemi. Nie tylko pięknie się prezentują, ale również zatrzymują wilgoć, nie pozwalają słońcu zbyt nagrzewać ziemi, ale również hamują wzrost chwastów. Są to tzw. byliny poduchowate. Wiosną zakwitną mokrzyca, skalnica czy macierzanka piaskowa a latem i jesienią goździk siny, rdest pokrewny czy rozchodnik.
Ogród angielski, autor: Tim Mossholder/Pexels
Ważnym elementem ogrodu są pnącza. Oplecione powinny być pnie drzew, ściany, murki, schodki i elewacje budynków. Najpiękniej prezentują się oczywiście powojniki, których odmian jest całe mnóstwo. Niezwykłego uroku i tajemniczości dodadzą bluszcze, ich zaletą jest również to, że są zielone przez cały rok. Kolorytu w trakcie sezonu, a zwłaszcza jesienią, dodadzą różne gatunki winorośli.
Rośliny pięknie kwitnące w angielskim ogrodzie
Gatunków i odmian kwiatów, które mogą zdobić ogrody angielskie jest całe mnóstwo. Zacząć należy oczywiście od róż. Szczególnie te pnące, które będą porastały pergole, łuki nad furtkami czy bramami, robią niesamowite wrażenie. Do tego przeważnie pięknie pachną. Ogród bez róż bardzo straciłby na swej angielskości. Ale nie tylko róże pnące, również te parkowe, mocno się rozkrzewiające będą niewątpliwą ozdobą ogrodu. Te niewysokie mogą pełnić rolę żywopłotków lub otoczek. Róże kwitną często od wczesnego lata aż do przymrozków.
Ogród angielski, autor: shuzo serikawa/flickr.com
W angielskim ogrodzie nie może zabraknąć bylin. Te rosnące nisko wymienione zostały już w poprzedniej części. Kolejne powinny być coraz wyższe. Przebiśniegi, bratki, pierwiosnki (primula), tulipany, konwalie czy krokusy, żeby ogród był piękny od wczesnej wiosny. Idziemy wyżej i sadzimy kilka odmian floksów, lawendę, ostróżki czy bodziszki. A jako dominanta nad tym kwitnącym rajem może rosnąć malwa, oczywiście najlepiej w kilku odmianach i kolorach. Charakteru i tajemniczości dodadzą rabatom szumiące, ozdobne trawy.
Żywopłoty w angielskim ogrodzie
W angielskim ogrodzie płoty często zastępowane są bujne rozrastającymi się krzewami, których się nie formuje, co najwyżej nieco skraca i wycina pędy uschnięte czy uszkodzone. Mogą one nie tylko wytaczać granicę posesji, ale również dzielić przestrzenie, otaczać miejsca intymne czy oddzielać rabatki albo grządki. Żywopłotami mogą być zarówno rośliny kwitnące, np. róże, ale również krzewy jak dereń biały, berberys ottawski czy świdośliwa kanadyjska. Pięknie będą się również prezentowały ostrokrzewy, ligustry czy śnieguliczki. Uroku dodają także krzewy wawrzynu, ale te powinny być sadzone w pojemnikach i przenoszone przed zimą do pomieszczeń.
Ogród angielski, autor: Irina Iriser/Pexels
Ogród angielski – architetura
Ogród angielski stawia na naturalność. Takie też powinny być wszystkie dodatki i architektura w ogrodzie. Dużo kamienia, murki, pojedyncze głazy, kamienne ścieżki. Kamienne fontanny, rzeźby czy dzbany i wazony. Są zbyt nowe? Żaden problem, by szybko zmurszały, wystarczy posmarować je mlekiem i w szybkim czasie przestaną wyglądać jak nowe. Jeśli stawiamy ceglane murki, dobrze jest pamiętać by miały okna widokowe, jakieś wyłomy. Cudownie będzie się prezentowało oczko wodne, udające sadzawkę. Ograniczać może nas tylko nasza wyobraźnia.
Reasumując. Ogród angielski to naturalność i harmonia. To zieleń i mnóstwo delikatnych kolorów. Ten ogród ma żyć kolorami przez okrągły rok. To wymieszanie mnóstwa gatunków roślin w taki sposób, by całość była łatwa w utrzymaniu. To romantyczne, ukryte zakątki, w których można przysiąść we dwoje albo tylko samemu z książką. Angielski ogród to tajemniczość.
Fot. główna: Veronica Reverse/Unsplash
